Kontrol Edemediğimiz Durumlar
Uzun bir aranın ardından yeniden merhaba! Ülkece zor dönemlerden geçtiğimiz sıralarda kendimde yazmak için ne heves ne de enerji bulabildim. Öyle ki bana en iyi gelen şeyden, yazmaktan uzaklaştım. Aslında bir yandan minik bir inziva oldu benim için. Düşüncelerimle baş başa kaldım, en çok kendimle konuştum. Olayların bu kadar büyümesine ve bu kadar kötü hale gelmesine sebep olanları suçladım, öfkelendim, üzüldüm, isyan ettim. Epey bir sorguladım “Neden böyle oldu?” diye. Ama tatmin edici bir cevap bulamadım maalesef.
Sanırım bir saniye sonra hayatta olacağımızın garantisinin olmaması ya da hayatı hiçbir şekilde tam olarak kontrol edemeyeceğimiz gerçeği tokat gibi yüzüme çarptı. Bu gerçekle yüzleşmem epey zaman aldığı için -gerçi hala yüzleşebildiğim söylenemez ama- buraya da epey bir ara vermiş oldum. İçimde bir yerlerde hala öfke ve üzüntü var ama diğer yandan hayatta mucizelerin de var olduğuna inanan tarafım hala benimle. İyi ki de öyle. Yoksa bunca kötülüğe rağmen akıl sağlığımı korumayı nasıl başarırdım inanın bilmiyorum :)
Hayatta her şeyi kontrol edebilir miyiz?
Aslında bu sorunun cevabı kişiden kişiye göre değişir. Kaderci bir bakış açısına sahip olan insanlar genelde çoğu şeyin bizim kontrolümüzde olmadığını düşünür. Herkesin kaderi en başından yazılmıştır ve kişinin kaderinde ne varsa yaşanacak olan odur. İnsan ne yaparsa yapsın kaderinin önüne geçemez. Yaptığı seçimler dahil her şey o kişinin kaderinde yazılıdır.
Tabii bu bakış açısına sahip insanlar da aralarında ikiye ayrılır. İlk grup elinden geleni yapıp çabalayıp gerisini akışa bırakır ve sonuç olumsuz olduğunda da bu durumun kendi elinde olmadığını bilir. Diğer grup hiçbir çaba göstermeden öylece seyrederek bekler, olmasını istediği şeyler gerçekleşmediği zaman da kaderine küser, isyan eder. Ben sanırım kendi adıma ilk grupta yer aldığımı söyleyebilirim. Genelde her konuda elimden geldiği kadar -hatta bazen elimden gelenin çok çok üzeri şekilde- çabalarım. Olmuyorsa da vardır bir hayır derim ve durumu kabullenmeye çalışırım fakat hayatın kontrolünün ellerimden kayıp gittiğini kabullenemediğim zamanlar da olur.
Ancak hayattaki her şeyin aslında bizim kontrolümüzde olduğunu ve hayatımızın tamamen yaptığımız seçimlere göre şekillendiğini düşünenler de olacaktır.
Peki yaşadığımız her şey yaptığımız seçimlerin sonucu mu?
Bence bu pek de mümkün değil. Örneğin çok önemli bir iş görüşmesine gitmemiz gerekiyor, her ihtimali düşünüp erkenden uyanıp hazırlanıp evden çıkıyoruz ancak dikkatsiz bir sürücü yüzünden zincirleme bir kaza gerçekleştiği için tüm trafik tıkanıyor ve gideceğimiz yere maalesef yetişemiyoruz. Aslında her ihtimali düşünüp harekete geçsek de bizim dışımızda gelişen o kadar çok şey var ki bir yerden sonra olay bizden çıkıyor ve olumsuz sonuçlarla karşılaşabiliyoruz. Sizce bu durumda iş görüşmesine gidememek bizim kendi seçimimiz midir?
Ya da genetik olarak hiçbir hastalığa yatkın olmayan, beslenmesine dikkat eden, düzenli egzersiz yapan ve stresle baş edebilen birisi aniden kansere yakalandığında bu hastalık onun seçimi midir? Halbuki bu hastalığın ortaya çıkması için hiçbir sebep yoktur. Ama bazen olması gereken olur ve biz bunu kontrol edemeyiz.
Bir şeyleri kontrol edemediğimizde her zaman kötü sonuçlarla karşılaşacağız diye bir şart yoktur, bazen de güzel sürprizler bizi bekler. İlk verdiğim örneği hatırlayalım, çok önemli bir iş görüşmesini kaçırmıştık. Bakınca olumsuz görünen bu durum belki de bizim için olumludur, daha güzel ve emeğimizin karşılığını tam olarak alacağımız daha iyi bir iş teklifi de gelebilir. İkinci örnekte durum biraz daha farklı, hayattaki en değerli şey sağlık ve bence insanın en zor imtihanlarından birisi de hastalık. Ancak her şey gibi hastalık da gelip geçici. Yakından tanıdığım bir arkadaşım tam da bu hastalık sürecinde hayatının aşkıyla karşılaştı. Şu anda sağlıklı ve sevdiği insanla birlikte çok mutlu. Nelerin bizi beklediğini asla bilemeyiz. Bilinmezliğin verdiği rahatsız ediciliği elbette göz ardı edemeyiz fakat sadece olumsuz şeylere odaklanıp hayatı zehir etmek kendimize yapacağımız en büyük kötülük olur bence.
Kontrol edemediğimiz durumlar her zaman olumsuz sonuçlanmak zorunda değildir.
Yavaş yavaş yazının sonlarına geliyoruz ve bu satırları yazarken kontrol edemediğim şeyler bir bir gözümün önünden geçip gidiyor. Aslında kendimi ne kadar çok yıprattığımı fark ediyorum. Gelecek kaygılarımı kenara bırakıp şimdiye geri dönüyorum. Olmasını istediğim şeyler için elimden geleni yapmış olmanın verdiği rahatlıkla uzun süredir cebelleştiğim, beni asla rahat bırakmayan hayatımdaki tüm belirsizliklere tebessüm ediyorum ve hepsinin ardından güzel sürprizlerin beni beklediğini umut ediyorum. Hayatınızdaki belirsiz ve kontrol dışı durumların ardından parlak güneşlerin doğması dileğiyle :)
Çok sevgiler :)
