Korku Üzerine Kısa Bir Hikaye

Arkasına bakıp duruyordu, birinin onu takip ettiğini düşünüyor ve korkuyordu. Doktorlar bunun bir hastalık olduğunu söylemişti ama hastalığın ismini hatırlamakta zorlanıyordu. Halk arasında ise delilik, paranoya olarak geçiyordu.

Şimdi tekrar başlamıştı ara sokakta kaldırımlar üzerinde yürürken gecenin karanlığı onu içine çekiyor, o ise kaçmaya çalışıyordu. Birden arkasında bir ses duydu. Ayak sesleri… Saatin 1.00 olduğunu haber veren saat kulesi çaldı. Ayak seslerini duyunca koşmaya başlamış ama arkasına bakmaya korkmuştu. Orada birini göreceğini sanıyor bu yüzden arkasına bakmaktan sakınıyordu. Koşmaktan yorulup arkasına baktı ve birini gördü. Kendisine doğru koşuyordu. Hemen tekrar koşmaya başladı ve evine vardı. Hemen evinin kapısını anahtarla açıp içeri daldı telefonu eline aldı polisi arayacaktı. Birden kapıyı açık bıraktığını gördü ama kapayamadan adam içeri girip onu yere attı ve hızlıca sırtından balta çıkardı. Artık rahatladı, korkmuyordu. Birden uyandı. Kendini yatağından yere düşmüş halde buldu. Neden uyanmadan önceki an korkmadığını düşündü ve gülümsedi çünkü korktuğu şey baltalı adam değildi. Asıl korkunç olan belirsizlikti. Hayatının sona erip ermeyeceğini bilememek. Zaten insanlar da ölmekten değil ölümün ne zaman geleceğini ve sonrasında yaşanacakları bilmemekten korkardı. Herkes ne zaman öleceğini ve yaşanacakları bilseydi kimse ölümden korkmazdı. Normal bir şey gibi karşılar ve üzülmezlerdi. Az önceki kabusun gerçek olmasını istemeye başladı. Çünkü gerçek olsaydı artık korkmasına gerek kalmayacaktı