Orada ve Burada
Yaşadığını sandığın her şey bir hayal, inandığın her şey bir yanılsama. Bir gün olacak anlayacaksın siyahın beyaz, beyazınsa siyah olduğunu. O gün geldiğinde yanında ben olmayacağım.
Bir gece yatmadan bir şey düşündün. Sana güzel geldi o düşünce ve onu sürdürdün. Bir süre sonra içine korku doldu ve vazgeçtin inanmaktan o hayalin ihtimaline. Bambaşka ihtimaller doldu zihnine ve kalbin kapattı kendini. Geriye kalan tek şey yalnızlığın ve hayal kırıklığı.
Bense bambaşka bir diyarda bir hayat kurdum kendime. Yalnızlığım bir güç koruyan beni kötü yürekli ejderhalardan. Bir kahraman yok beni kurtaracak. Sonra benim yüreğim sana çok yabancı, tanımazsın.
Şimdi ben vazgeçmeyi öğreniyorum hiç yaşanmamış hayatlardan. Bu kitabın sonunu da ben yazarım. Zaman alacak ve gözyaşı dökülecek. Ancak bir çıkar yolu bulacağım. Değil midir bu hayatın özü, nasılsa? Önümüze çıkan sarmaşıklar ve bir çıkış yolu arayan bizler. Şimdi ben daha çok anlıyorum hayatı daha da yabancılaşırken ona. Şimdi benim çarşaflarım çiçekli ve baş ucumda inançlar var. Şimdi bir hayat yaratacağım kendime, yeniden. Orada sen olmayacaksın.
