Poğaça

ezgi
Türkçe Yayın
Published in
3 min readMay 24, 2018

Her zamanki gibi bir gün olmasını umuyordum.

Uyuduk,uyandık,yemek yedik,yüzdük,seviştik,film izledik,yemek yedik,çalışmak için oturduk… Her zamanki gibi bir gün işte.

Çalışmak için oturduk. O yanımda. Ben oturuyorum o yanımda yeni sandalyesini çiziyor. Masa lambam açık, pencere açık. Karşı apartmandakilerin perdeleri açık. Her şey açık açık ortada. Hava gündüze göre daha açık.bazen gözlerimi kapatıyorum,yanımda kedim uyuyor.bazen müziği kapatıyorum. bilmiyorum. zihnim kapalı. açık olan pencereden baktıkça zihnim kapalı. 20 kat kapalı,pencere açık. o yanımda….

okumaya dalmıştım.gözlerim kapalıydı. birden sağ alt köşede bir mesaj belirdi. ‘’Bir konferanstan geliyorum şu an’’ yanımdaydı bundan şüphem yoktu. ne olduğuna bakmak için açık olan pencereye doğru yöneldim. o yanımdaydı hala evet. yeni sandalyesi üzerinde derin bir sessizlikle çalışıyordu. mesajı yazması mümkün müydü? sanırım değildi. düşünüdüm.bir süre onu izledim. gecenin o saatinde bana muziplikler yapacak kadar enerjik değildi. bugün huysuzluğundan iki kere uyumuştu. sabah ben uyurken uyanıp benim uyanmamı beklerken tekrar uyumuştu. bütün günümüz birbirimize sarılarak öpüşerek geçmişti. çok güzeldi. gecenin en karanlık saatlerinde beni korkutmazdı. Hani şimdi çıkıp biriniz ‘’Ya siktir et şimdi o yazmıştır, ne kurcalıyorsun aklını’’ diyecektir. o yüzden yazmak istedim. tıpkı çocukluk anılarımı anımsayıp aklımda kalsın diye kendime tekrar tekrar anlattığım gibi. Sosis sevmememe rağmen,her yaz yağmurunda canımın sosis istediği gibi. yaz gelsin yağmur yağsın ben ağaçlı bir yerde bankta oturaayım sosisle pastane poğaçası yiyeyim. fırından yeni çıkmış anne poğaçası değil. buz gibi 2 günlük pastane poğaçası. anılarımı her zaman taze tutmak için yaptığım şey. unutmadan karabiber tadı aldığım o kapalı ayran var. ayrandan nefret ederim.ama yağmurlu bir yaz gününde hepsini çok severim. öyle bir an yaşıyorum. sevdiğim ya da sevmediğim şeyleri hatırlamak veya unutmak için karmakarışık atıyorum.

O yazmış olamaz. Biliyorum. Devamını dinleyin:

Soğukkanlı,sade,zihnim açık bir şekilde cevap verdim. ‘’Ne zaman evde olursun?’’ Yanıtlaması uzun sürmedi; ‘’Yarım saat belki 1 saat.’’ Tamam diyebileyi öyle çok isterdim ki o yanımdayken. Ama diyemedim. Sustum. ‘’Bir şey ister misin bebeğim?’’ sorusunu sormasın diye bekledim ama soru. Bir şey ister miyim? Ne yapmam gerekiyor? Nasıl olmalı? O nerede? Ya da o kim? Bu sorulara cevap vermem gerekiyordu. Birazdan yağmur başlayacaktı. Canım buz gibi poğaça isteyecekti. ‘’Poğaça!’’ dedim. Hemen onayladı. Beni sevdiğini çok özlediğini söyleyip çevrimdışı oldu. Gözlerimdem iki damla yaş düştü. Yağmur başlamıştı. O neredeydi? Yanımda mı? Hiç olmayan bir yerde mi? Gece saat 02.36. O neredeydi? Yanımdaolan bu güzel kokulu adam kimdi?Benim biricik sevgilim miydi? Yanağıma bir öpücük kondurdu. Gök gürüldemeye başladı. Açık olan pencereden toz içinde kalmış sokakların kokusu geliyordu. ‘’Dışarı çıkalım mı?’’ dedi. Hayır çıkamazdım birazdan o gelecekti. Belki yağmurdan ıslanmış gelecekti. Onu yalnız bırakamazdım. Yanımda olana ona baktım. Dudaklarımdan öptü. O tatlı,sıcak,yumuşak dudaklarını öyle bastırıyorduki dudaklarıma onun o oladuğuna inanmamak elde değildi. ya birazdan eve gelecek o ne olacaktı. iki tane o vardı. yanımda 1 tane o.uazakta 1 tane o.onları düşündüm.ikisini de bırakamazdım. biri beni özlemişti.diğeri bensiz ne yapardı?Birden ‘’Canım poğaça istiyor!’’ dedim. Gözlerime bakarak ‘’Aldım ya bebeğim mutfakta.’’ dedi. Mutfağa gitmek istemedim. Yağmur durmuştu. Artık poğaçadan nefret ediyorudum. 2 tane o vardı hala. mesaj kutuma baktım nerede kaldın diyecektim ama zaten demiştim. nerede kaldın seni çok özledim yazmıştım. saat 02.44.

Tekrar ona doğru çevirdim kafamı . Yeni sandalyesi için çalışıyordu.sanki beni 4 dakika önce öpmemiş gibi. ‘’Poğaça ister misin sevgilim?’’ dedim. ‘’Ne poğaçası?’’ dedi bana. Mutfakta poğaça yoktu. Mesajlarım gelen kutumdaydı. Konferansın nasıl geçti dedim. Gitmedim ki dedi. Sustum. Kafamı çevirdim. Pencere kapalı. Masadaki lambam kapalı. Her yer kapkaranlık. Neden kapalı dedim. Cevap vermedi. Gözleri kapalıydı. Uyumuş.

Tekrar mesaj geldi. ‘’Konferans çok yoğun geçiyor.’’

Podcast| Youtube | Slack | Facebook | Twitter | Instagram | Kodcular

--

--