Aileden Uzakta Kaçamak bir Yaz Tatili
Bir buçuk sene ev kedisi olarak yaşadım. Bir pazar sabahı insanım masa örtüsünü silkelemek için camı açtı, sonrasındaysa tek hatırladığım patilerimin altını gıdıklayan asfaltın o rendemsi yüzeyi. Var gücümle sokağın sonuna doğru koşarken insanımın çığlıkları arkamda kayboluyordu. O gün bugündür sokaktayım. Yanlış anlamayın, insanım çok iyi kalpli ve cömert biriydi fakat o an açık pencereden yüzüme doğru esen yazın kokusu o kadar çekiciydiki vücudum adeta benden bağımsız hareket ederek kendisini dışarı sürükledi. Doğanın çağrısı doğamı ortaya çıkarmış olmalıydı.
Kış gelene kadar dışarıda takılıp eve geri dönerim diye düşünüyordum. Aileden uzakta geçirilen kaçamak bir yaz tatili gibi… Öyle de oldu. O yaz çok eğlendim sonra hava soğumaya başladı ve sokakta şartlar sertleşince eve geri dönmeye karar verdim. Evin önüne geldiğimde gözlerime inanamadım. Evde, pencerenin arkasında, benim en favori köşemde başka bir kedi uzanmış patilerini yalıyordu. Belli ki yerim doldurulmuştu. Arkamı döndüm ve bir daha geri dönmemek üzere orayı terk ettim.
