Sabiha Rıfat Gürayman

Gerçek bir kadın kahramanı takdimimdir.

Gerçek bir kahraman. Hayran olunacak bir karakter. Hani adına film yapılması gereken insanlardan Sabiha Hanım.

1929 yılında, henüz 19 yaşındayken bir erkek takımında voleybol oynayarak Fenerbahçe’nin şampiyonluğunda pay sahibi olmuş. Kaptanlığını bile yapmış. Tabii bu ilki başarmak ona yetmemiş.

1933 yılında Yüksek Mühendis Mektebi (İTÜ) İnşaat Mühendisliği bölümünden arkadaşı Melek Ertuğ (daha sonra evlenerek mesleğe devam etmiyor) ile birlikte mezun olarak bir ilki daha gerçekleştirmiş ama bununla da yetinmemiş.

Zaten onun hayatını böylesine renkli, böylesine büyülü kılan ilkleri yaşamanın cesareti ve özgüveni değil mi?

Ankara Bayındırlık Baş Mühendisliği görevine atanmış. Mühendise bakmak için odaya girenlerin onu görünce “henüz gelmemiş” düşüncesiyle kapının önünde beklemesine aldırmadan devam etmiş mesleğine. Hatta 1935’te Ankara-Beypazarı karayolunun 86’ncı kilometresinde, sonradan adı “Kız Köprüsü”ne çıkan bir eserini, şantiyede konaklayarak, işçilerle omuz omuza çalışarak bölgesine kazandırmış.

Ne hayat ama… bitmedi.

İmar İşleri Reisliği emrine atanmış. Birçok eseri var bu görevde ama en önemlileri Baş Mühendis olarak 1941’den itibaren 10 sene boyunca görev aldığı Anıtkabir ve TBMM olmuş. Halen fotoğrafı Hürriyet Kulesi’nde yer alan vitrinde sergileniyor.

Bu yüce gönüllü kadın, tüm servetini İTÜ Vakfına ve Fevzi Akkaya Temel Eğitim Vakfına bağışlamış ve tam bir asker kızı olduğunu gösterircesine şehit çocuklarının okutulmasında kullanılmasını istemiş.

Bu önünde saygı ile eğilinecek kadının hayatının anlatıldığı “Uçan Parmaklar” belgeselini bulun ve izleyin.