Seni Uzaktan Sevmek…

Sen bilmezsin beni, aslında ben de pek bilmem seni. Herkese gösterdiğin o temkinli yüzünle hayalimdeki insanı karıştırınca seni sevdiğimi sanıyorum. Yoksa günün hangi saatini en çok seversin, en huzurlu olduğun yer neresidir veya kriz anlarında ne yaparsın hiç bilmiyorum. Halbuki sevdiğim seni kendim kadar iyi tanırdım. Seni uzaktan sevmek böyle olsa gerek, senli olduğu kadar senden bihaber.

Bir yazar vardı, bahsetmişimdir sana mutlaka ya da bir gün gerçekten tanışırsak bahsederim mutlaka, bir yazısında: “Belki en iyisi olmayan birine aşk.” çünkü onun hakkında bilgiye ulaşmadan önceki “bu hali, tüm hayallerimizi, umutlarımızı ve beklentilerimizi karşılamaya çok uygun. Tanıdıkça anlıyoruz, onun O olmadığını.” diye yazmıştı. Bizden bahsediyordu sanırsam, benim deliliğimden, biliyordu ki bu deliliği şöyle de diyordu “onun hiç bilmediğim yüzünü, bulduğum tüm kağıtlara çizebilir, ona dair – sadece ona dair – bir roman yazabilirim. Dillere destan bir deliliğin kahramanı olabilirim…” diye.

…

Yine geçti zaman bak işte, bu sensiz kaçıncı yolculuğum acaba? Sahi sen yolculukları sever misin? Nereden nereye gidildiği aslında hiç belli olmayan yolculukları… Hayat da zaten böyle bir yolculuk değil mi? Mesela, kim bilir seninle bir gün kesişir mi yollarımız? Hadi kesişti diyelim, sen beni tanır mısın, ya da ben seni tanısam hala sever miyim?..

Podcast| Youtube | Slack | Facebook | Twitter | Instagram | Kodcular