Son Buzul Erimeden
Levent Kurnaz Hoca “Son Buzul Erimeden” isimli yotube kanalında iklim değişikliği üzerine gençlerle sohbetler yapıyor. Levent Hoca iklim değişikliğinin dünyaya etkilerini çeşitli platformlarda anlatıyor. Bu konuda ülkelerin ayrı ayrı yapması gereken şeyler var. Tabi dünya ölçeğinde bütün ülkelerin ortak politikalar oluşturup, bunları doğru şekilde uygulamaları gerekiyor.
İklim değişikliğinde Avrupa ülkelerinin üzerlerine düşeni yapması, tek başına işe yaramayacağı belli. Avrupa Birliği kendi içinde bütün tedbirleri yerine getirmesi karbon emisyonunu azaltması elbette olumlu bir şey. Fakat Amerika, Çin, Hindistan gibi ülkelerinde benzer politikalar üretmeleri ve bunların maliyetlerine katlanmaları gerekiyor.
Bütün mesele yine ekonomik dengelerde düğümleniyor. Brezilya’da ormanların yakılmasına, Fransa karşı çıkarken, diğer taraftan bu ülkeden büyükbaş hayvan ithal edilmesiyle ilgili bir şey söylemiyor. Brezilya hükümeti Amazon yağmur ormanları yok edip buraları büyükbaş hayvan çiftlikleri kuruyor.
Bir taraftan Avrupa Birliği ve Amerika gibi dünyanın et tüketiminde öndeki gelişmiş ülkeler, “düyanın ciğerleri yanıyor” derken diğer taraftan Brezilya’dan et ithal ederek bu yıkımı asıl sebebi oldukları konusunda ithamlara karşı ağızlarını bıçak açmıyor.
Gelişmiş ülkelerin lüks hayatlarının faturasını ödeyen iklim krizinde gördüğümüz gibi bütün dünya oluyor. Dünyanın bu adaletsiz gelir dağılımına bir çözüm bulmadan iklim krizine bir çözüm bulunamayacağı aşikâr bir durum.
Örneğin Avrupa ve Amerika, tükettiği gıdaların hammaddesini çok ucuza aldıkları ülkelerde, bir çeşit sömürge düzeni kurmuş vaziyetteler.
Yüksek teknolojiye sahip olan gelişmiş ülkeler, katma değeri yüksek ürünlerle bir manada az gelişmiş ülkeleri sömürüyor. Sonra da “siz neden çevreci politikalar üretmiyorsunuz” diyorlar. Aslında gelişmiş olan batı medeniyeti kendi ayağına sıkıyor. İklim değişikliği bütün dünyayı etkileyen olay. Bununla mücadele elbette topyekün yapılmalı.
Endonezya Yağmur Ormanlarını yok edip oradan palm yağı elde etmek için palmiye çiftlikleri kurulmasına sebep olan yine gelişmiş batı ülkeleri.
Büyük gıda devleri ucuz palm yağı alırken bunun kaynağını sorgulamıyorlar. Ağızları açıldığı zamanda en çevreci onlar oluyor. Yağmur ormanları yok ediliyor, buradaki ekoloji bozuluyor diye veryansın edenler yine bu ülkeler oluyor.
Belki sivil toplum örgütleri daha çok seslerini duyurmaya çalışıyorlar ama sonuçta siyasiler halkın iradesini temsil ediyor. İyi ya da kötü halk ne istiyorsa büyük ölçüde bu yönetime yansıyor. Bunu dünya ölçeğinde düşündüğümüzde halkların öyle ya da böyle istediği dünya sistemi, tüm doğal çevreye savaş açmış durumda.
Levent Kurnaz Hoca ve arkadaşların söyledikleri gibi Batı hem kendini hem dünyayı kandırıyor. Demir çelik, çimento sanayi ya da palm yağ üretimi gibi sanayileri az gelişmiş ülkelere transfer ederek, kendisi katma değeri yüksek ürünler üretiyor. Bu şekilde tabiri caizse işin hamallık kısmını az gelişmiş ülkeler yapıyor dolayısıyla karbon emisyonları fazla oluyor.
Gelişmiş ülkeler dışardan aldığı hammadenin yukarı da söylediğim gibi sorgulamıyor. Sonra da ben karbon emisyonunu şu kadar azalttım diyor.
Halbuki azaltmadı, karbon emisyonunu transfer etmiş oldu. Çevreyi kirleten sanayi tesislerinin başka ülkede ürettiği ürünleri ithal ederek bu açığını kapatmış oluyor.
Dünyada gelişmiş hayat standartları tüm dünya ölçeğinde yapılmadan, gelir adaletsizliğine çare bulunmadan iklim değişikliği gibi makro konulara çözüm bulamayacağız.
