Toplumun Liderleri Neden Psikopatlığa Eğilimlidir?
Bu başlıktaki soru aslında “Toplumun liderleri psikopattır.” görüşünü kabul ederek başlıyor. İlk başta kanıtlamamız gereken görüş bu görüştür;
Psikolojide anti-sosyal kişilik bozukluğu olarak tanımlanan ama halk ağzında psikopat sıfatı takılan kişilerin temel özellikleri; manipülasyon, yüzeysel cazibe, neredeyse hiç hissedilmeyen anksiyete duygusu, ve en önemlisi makyavelistliktir. Makyavelizm, amaca giden her yol ve aracın mübah olduğunu iddia eden davranış şeklidir. Liderleri lider yapan en önemli özellik de budur zaten. Hangimiz yaşadığımız toplumda bizi yönetip, ötekilerine karşı bizi temsil eden kişinin amacını gerçekleştirmek uğruna her şeyi göze almasını istemez ki? Böyle bir lider istememizin en büyük sebebi yaşam güdüsüne sahip toplumsal bir varlık olmamızdır. Bundan binlerce yıl önce yaşadığımız göçebe hayatında kolonilerin liderleri en iyi kavga eden ve “gözü kara” olanlardan seçilirdi. Bunun asıl sebebi kolonilerini tehdit eden dışsal tehlikeleri sert bir şekilde yok etmeleriydi. Bu tepkinin amacı yaşamı sürdürme isteği (yaşam güdüsü)’dür. Şu an bile devam eden toplumumuzdaki liderlerin sert, istediğini yapmak için her yola başvurma isteği bulunan kişileri seçmemizin nedeni atalarımızın bunu seçme nedeniyle aynı sebeptendir.
Aslında başlıkta sorulan sorunun saçma bir soru olduğu sonucuna varılabilir. Çünkü toplumun liderleri psikopatlığa eğilimli değildir, biz psikopatı seçeriz.
Peki liderleri psikopat ilan ediyorsam nasıl oluyor da hapishanedeki bir insanla, sınıf hiyerarşisinde en üstte yer alan bir insanın karakteristik özellikleri aynı olabiliyor? Çünkü hapishanedeki mahkumun en büyük problemi psikopati özelliklerinin işlevlerini, içgüdüsel istekleri tatmin etmek amacıyla kullanmasıdır. Ama bir lider ise psikopati özelliklerinin işlevlerini doğru yere kanalize ederek iyi bir sonuç almıştır.
