Yaşayan Birinin Zihninde Ölümün Fiziki İmkansızlığı

Yaşan birinin zihninde ölümün fiziki imkansızlığı Damien Hirst’e ait bir eserin adı. Eserin her şeyi etkileyici. Ama beni en çok ismi etkiledi. Ben de bu yazımda sanat eserine değil ismine değinmek istiyorum.

Yaşayan biri nasıl oluyor da ölümü anlamıyorsa ancak eserdeki gibi fiziki bir şekilde anlamlandırılmaya çalışıyorsa biz de yaşamadığımız deneyimlemediğimiz olayları anlayamıyoruz. Hatta bazen sert çıkışıyor “Ben olsaydım bunu yapmazdım, böyle davranmazdım, bu hatayı nasıl yaptın” gibi tepkiler veriyoruz. Ancak başkasını yargılamak doğru bir seçenek değil. Bir yazı okumuştum renkleri bile aynı görmediğimizi, başka insanların neyi nasıl deneyimlediklerini kesin olarak ölçülemiyor olmasından bahsediyordu. Bu durumda hiçbirimiz aynı şeyleri aynı görmüyor, duymuyor ve hissetmiyoruz. Yaşadığımız her şey kişisel ve bu yüzden bizi başkasının tamamen anlaması aynı şeyleri yaşasak bile çok da muhtemel gözükmüyor. Peki başkalarını anlamanın bir yolu var mı diye sorarsanız kesin bir cevabım yok ama bir tahminim var kitap okuyarak. Kitaplar insanların iç dünyalarını açtıkları yerler bu da demek oluyor ki ne kadar çok okursak o kadar anlarız. Yazı yazmakta kendimizi anlatmanın bir yolu. Birbirimizi anlamaya ihtiyacımız var. O yüzden çok okuyalım ve yazalım.

Sevgiyle kalın.