Yaradılış Hadisesi ve Psikanaliz

Psikanalize göre insan yaşamı 3 mekanizmaya; id(es),ego(benlik) ve süperegonun dolaylı savaşımına bağlıdır.Buradaki kilit rol oynayan ego, en önemli özelliği id’den gelen istek ve arzuları bastırmak veyahut belli koşullar altında gerçekleştirmektir.

İçgüdüsel istekler ve doyumlar her zaman dinin en önemli hususu olmuştur. Birçok din ve inanıştaki oruç kavramı, üreme eyleminin belirli ritüeller ve koşullar sonrasında meşru olunacağı gibi “dini yasalar” bunlara örnek verilebilir. Bu yasalar süperegonun en önemli mevzusu ve birçok toplumda insanlar arasında davranış ve iletişimde belirleyici etmenlerdir.

İnancın yasaklarının insana ilk etki ettiği olay, yaratılış olayıdır. Bu hadisede Tanrı’nın bir ağaçtaki meyveyi yasaklayarak, yaptırım baskısıyla süperego görevi görür.

Araf 19.ayet “Ey Adem! Sen ve eşin cennete yerleşip dilediğiniz yerde yeyin.Ancak şu ağaca yaklaşmayın! Sonra zalimlerden olursunuz”

Yaradılış 2:17"İyiyi ve kötüyü bilme ağacıdan yeme.Çünkü ondan yediğinde kesinlikle ölürsün!”

Bu yaptırım gücüyle beraber yasak meyve birden içgüdüsel isteğin objesi haline dönüşür ve içtepileşir.

Bu içgüdüsel istek birçok dine göre şeytandır.3 büyük dine inananlar tarafından benlik ve id savaşımında ego işlevini gerçekleştirememiş, zayıf düşmüş ve böylece “ilk günah” işlenmiştir.