Yeni Yönetim Şekli: Zoomokrasi

Geçtiğimiz iki yıl boyunca içinde bulunduğumuz dönem ve bize getirdikleri, kendine ait yeni terimler ortaya çıkardı. Bunlardan belki de farkında olmadan hayatımızın içine direkt girenlerinden bir tanesi ise yeni yönetim şeklimiz: Zoomokrasi.

Demokrasi kelimesinin kökeni, ‘demos’ ve ‘kratos’ kelimelerinin birleşimiyle oluşur. Demos = halk, kratos = iktidar, güç anlamına gelir. Bazı kaynaklarda öne çıkan zoomokrasi yönetim şekline gelin birlikte bakalım.

Zoomokrasi Nedir?

Gün içerisindeki iş, yönetim (administratif), aile gibi kısacası hayatımızı etkileyen konuların zoom üzerinden götürülmesi diyebiliriz kabaca. Bu yönetim biçiminde sesimizi duyurmanın en iyi yolu sandıklara gidip oy vermekten ziyade, ‘sesim geliyor mu?’, ‘ekranımı görebiliyor musunuz?’ şeklinde olur.

Dünyadaki araştırmaların bir kısmında bu yönetim şeklinin özellikle yerel yönetimler gibi daha küçük birimlerdeki pozitif etkilerinden bahsediliyor. Mesela bir belediye düşünün, bu belediyenin aylık toplantılarına katılmak önceden mümkün olmayabiliyordu zira hem akreditasyon hem de fiziki şartlar buna uygun olmayabilirdi. Fakat şimdi zoom üzerinden yapılan bu toplantılara dileyen herkes katılabiliyor, kayıt alınabiliyor ve paylaşılabiliyor. Dolayısıyla zoomokrasi’nin ilk faydasının ‘katılımcılık’ olduğunu söyleyebiliriz.

Bir yandan da psikolojik etkilerini konuşmamız gerekiyor bu yönetim şeklinin. Aileye ve kendimize zaman ayırabilmek, ‘bizlik bir durum yoksa’ sessiz kalabilmek gibi artıları psikolojimize olumlu anlamda yansıyabilirken diğer taraftan baktığımızda da sürekli ulaşılabilir olmak psikolojimize zarar verebiliyor. Tabii ki burada ülke farklarını gözetmek gerektiğini söylemem lazım çünkü çoğu ülkede mesai saati dışında bu tarz şeyler yasaklandı.

Zoomokrasi’nin kişisel gelişim tarafındaki etkileri incelendiğinde ise tolerans ve gözlemcilik seviyesindeki artış öne çıkıyor. ‘Çok pardon sözünü kestim’ deyip (hani aslında hiç pardon değil ama neyse…) araya girilen fani toplantılara kıyasla zoom’daki toplantılarda biraz daha tolerans sahibi oluyoruz. Sıramızı bekliyoruz, gerekirse el kaldırıp söz istiyoruz.

Bir sınıf olarak Zoomokrasi

Bitti mi? Bitmedi. Zoomokrasi’nin diğer bir kullanım şekli ise yeni aristokrasi. Bir bölüm insan evlerinde kahvelerini içerken işlerini bu şekilde yürütüyor fakat üretim ekonomisinde çalışan ‘daha az şanslı’ bir grup insan ise fiziksel olarak işe gitmek durumunda kalıyor. Bu sınıf ayrımında üstü gömlek altı eşofman lookuyla evde kalan insanlara ise zoomokrasi sınıfı dendiğine de rastlamak mümkün.

Pandeminin hayatın her yönünü etkilediğini anlamak mümkün fakat yönetim şeklini etkilediğinin belki de çok farkında değildik. Bakalım neler olacak? Şu an, ‘end meeting for all’ butonuna tıklıyorum ve görüşmek üzere diyorum.