Yolun Başlangıcı
Arabayı hızlıca sürüyordum. Sanki arabada değil de zaman makinesindeydim. Boyut değiştiriyordum. Radyoda çalan şarkı, gözlerim ve ben. Şarkı bağırıyordu, ben susuyordum. Gözlerim bana rest çekmiş "Hayır gidemezsin!" diye yağmur yağmur dökülüyordu. Reddediyordum, ‘Peki ya onurum?’ kelimesi dökülüyordu dudaklarımdan ve gözlerimdeki yağmur fırtınaya dönüşüyordu, kasetteki kadın ise kendinden geçmişti "Nolur gitme!" dercesine bağırıyordu. Arabam, dağlar, yollar ve bedenim her şey şu an karşımdaydı. Bana karşı duruyorlardı, "Yanlış yapıyorsun! Sen bu değilsin!" diye haykırıyordu hepsi, gitmeme engel olmak için güneş bile doğmaya başlamıştı. Erkenden doğmuştu, sırf beni ikna etmek için.
Dağlar yan yana duruyordu, rüzgara ve fırtınaya karşı hep sağlam ve hep dik. Kıskanılması gereken çiftler gibi hep beraberler, keşke dağ olsaydım diyorum. Yan yana, sımsıkı ve hiç ayrılmayacakmışçasına. Denizin maviliği gözlerimi kamaştırıyordu, karşımda yol, uzaklarda dağ, solumda deniz, sağımda uçsuz bucaksız topraklar. Her şey bu kadar sonsuzken ben nasıl onsuzdum.
Hem de hiç başlamadan biten bir şarkı gibiydik, bir şey yaşayamadık bir şey hissedemedik…
Keşke balık olsaydım diye iç geçiriyorum, göz yaşlarım görünmezdi. Sonsuzluk benim sonum, özgürlük ise tutsağım olurdu.
Gökyüzünü görmek için çıkardım, bulutlar bana ağlarken, ben dağların hayaliyle karışırdım. Kim bilir belki de bir balıkçının ağında son nefesimi denize hasret bırakırdım.
Ben balıksam o denizdi, şimdiden hasret kalmıştım. "Anlamıyor muydu beni! Gerçekten nefes alamıyorum, yaşayamıyorum." Gözlerim sanki içimdeki fırtınanın habercisiydi. Gökyüzü beni yaşatmak için ağlarken o bana şemsiye tutuyordu. Birbirimizi hiç anlayamadık, bir anımız dahi anlamını beynimizdeki anlamsızlıklara karıştırmadan anlaşılamadı. Benim tenim onun tenine değmedikçe, ne huzur buldum ne de aşk.
Aşka hasret kalmış bir kraliçe gibiydim, yanımdaydı ama yoktu, kendisini halkına adamıştı, ben olmasam da olurdu. Dikkatini tam hedeften vurmak için ok olmayı dahi istemiştim. O yay gibiydi hedef ise ay, ok bendim. Yay hiç olmadı, ay hep uzaktı ben ise hep yalnız.
Ve kasetteki kadın şarkıyı sonlandırıyordu; "Hangi yöne gidersen git, tüm yollar ona çıkacaktır."
