Evgeny Grinko’ya ait Damdaki Yelken albümünün Ayrılık parçasıni dinlerken, seni, sessizliğe boş boş bakıp ve ruhunu yavaşça sallayan karanlığa, üzerinde kontrolun olduğunu sandığın bu uzun zamandır pusuya düşmüşcesine seni içine haps eden hayat bulmacasının acı ve sihirli parçalarını senden almasına izin vermeni hayal ediyorum. Karanlığın derinliğinde kaybolma şeklin rahatsız edici derecede çekiciydi. Kendi varlığımı seninkinden ayıramamacasına felç olmuştum. Parmağının soğuk, ince tenime anlatılmaz bir şekilde şiirler yazmaya başlamasıyla her şey ve hiçbir şey olmaya başladım.