*Derinlerim Birtek Ona Yandı

"-Ey ilahi;
Ona olan susuzluğum ilelebettir. Gayrısına minnet eylemem.
Zira; gönlümdür dilindeki ismimin alevine düşen!"

…

Eylülün sırtı kanlı bıçaklı,
Susmuş sesim bu acının derinden gelen çığlığı.
Kürek dolusu ölü bedenler doldu kıvrımlı kavşağımın kıyısı.
Öylece, kendimce, kendince
Başa sarıyorum bu çıkmazı...
O; orada kalandı, ben ise onun karanlığı.
Döndü dolaştı yine siyaha bulandı.
Gel diyemedi gitmek bilmedim diye,
Elim ayağıma dolandı,
Dili mantığına bulandı...
Görmedi dedim, asıl ben göremedim.
İkimizi de içine çeken bu kargaşayı...
Haklıyım diyen bendim,
Şimdi bildim ki o haklı...
Kulağımda asılı birkaç sözü vardı
Yutkunamadıklarımın önüne çelikten yapılmış bir duvardı.
Yıktım viran eyledim bu diyarı,
Artık aldığım kararın adı oldu yanılgı!
Ah benim derinlerim birtek ona yandı...
...
Hatun Nur Koç✒