Gangstalking Komplo Teorisi
Çıldırıyor muyum yoksa izleniyor muyum?
Son günlerde forumlar, insanların gangstalking denilen toplu gözetleme faaliyetlerine maruz kaldıklarına dair kafa bulandıran ve muğlakta bırakan yerler, ve bir tavşan deliğine (başka bir deyişle Mahmut Hoca’nın odasına çıkan tünele) doğru yol alıyorlar.
MIT Technology Review Ağustos başında yayınladığı makalede forumlarda gangstalking meselelerinin bolca konuşulduğundan bahsedildi ve gangstalking meselesi incelendi.
Durumu anlamak için, kristal berrak bir kafayla okuma yapmak isteyenlere gangstalking nedir bir açıklayayım. Gangstalking, bir çeşit stalking. Ancak bir bireye, tek bir kişi tarafından değil de, bir grup insan tarafından uygulanan stalking diyebiliriz. Bir grup insan bir kişiyi stalklamak üzere seçiyor, sonra bir kişiyi adım adım izlemeye başlıyor. Sosyal medya hesaplarını, neleri takip ettiğini, neleri beğendiğini, kimlerle etiketlendiğini, neler paylaştığını ayrıntılarıyla inceliyorlar. Bu süre. neticesinde kişinin zihin dünyasına dair bir profil elde etmiş oluyorlar. Sonra da bunları kullanıyorlar.
MIT Technology Review’da forumlardan birine, bu olayını deneyimlediğini iddia edenlerin hikayelerini okumuş. Bu hikayelerden bazıları oldukça ilginç.
Jenny’nin hikayesi öyle sıradan bir hikaye değil, bizlerin seveceği türden bir hikaye. Jenny Baltimore’da 1975 yılında doğmuş mutluluk, sağlıklı bir çocukluk geçirmiş. Kardeşi Danny, Jenny’nin küçüğü, Jenny’nin yönetimindeki hazine avlarını, özenle yazdığı ve kardeşleriyle sergilediği oyunları hatırlıyor. Ergenlik yıllarının sonunda, Jenny anoreksiya ve depresyona yakalandı ve bir ay hastanede yattı. Zorluklara rağmen liseyi bitirdi ve prestijli bir sosyal bilimler kolejine kabul edildi. Orada, işler yine rayından çıktı. Diğer sorunların arasında, kronik yorgunluk da kızı elden ayaktan düşürdü. Bundan sonraki birkaç yılda belirli aralıklarla ve ani kararlarla ülke içerisinde yer değiştirdi. Danny’nin de yaşadığı Florida’dan, babaannesini görmeye Baltimore’a, Virjinya’ya,Wahsington, DC’ye… Bazen arabasında yaşadı. 25 yaşına geldiğinde, besbelli bir intihar girişimi olarak o arabayı Florida’nın Sunshine Skyway köprüsünde takla attırdı. 30'unda hamile olduğuna dair sanrıları deneyimlerken, Jenny’ye şizofren tesisi koyuldu. 6 ay hastanede yattı ve tedaviye başladı, düzenli olarak antipsikotik bir ilaç kullandı. Danny bu duruma ‘’Ablamı yeniden kazanmak gibiydi’’ diyor.
Bunu takip eden sonraki 5 ya da 6 yıl sonrasında, Jenny dikkate değer ve üretken bir yaşam sürdü. Ruhsal Hastalıklar Ulusal Birliği’nde çalıştı, Ulusal Kadın Örgüt’ünün yönetim kurulunda yer aldı, gönüllü işler yaptı, çocuklara kolejlerde ders verdi ve bir kitap yazdı. Arkadaşı Lauren, Jenny’yi ‘’sahip olduğundan çok daha rahat bir hayatı hak eden, güzel, zeki, komik bir insan’’ olarak tanımlıyor.
17 Temmuz 2017'de, Jenny Tampa Uluslararası Havalimanı’ndaki bir otoparkın, onuncu katından atladı. Danny, ölümünün ardından, kız kardeşinin çantasına baktığında, Chicago’ya bir bilet aldığını ancak uçağa hiç binmediği keşfetti. Ölümünden önceki yıllarda, Jenny’nin akıl sağlığı bozulmuş ve sanrıları geri gelmişti. Danny ve onun küçük oğlunu tehdit etmeye başlamış ve Danny’yi kız kardeşine (kendine) karşı uzaklaştırmaya kararı aldırmaya kadar durumu vardırmıştı. Kararı veren yargıç, Jenny’ye bir yıl içerisinde psikolojik değerlendirme yapmasını söyledi. İki ay içinde Jenny öldü.
Ölümünün ardından, Jenny’nin ailesi, Jenny’nin otel odasını, dairesini araştırdı ama 42 yaşındaki Jenny bir not bırakmamıştı. Danny ‘’Bunu neden yaptığına dair bir not bulmak istemiştik’’ diyor. Ve bu nedenle, kız kardeşinin ölümünden bir hafta sonra, kendi küçük çaplı teknolojini işini yapan bir etik hacker olan Danny, cevapları Jenny’nin bilgisayarında aramaya başladı.
An itibari ile, Facebook sayfalarında, forumlarda, bloglarda, Youtube kanallarında ve internetteki alt dizinlerdeki binlerce insan ‘’gangstalking’’ deneyimlediklerine dair inançlarını paylaşıyorlar. Kendilerini ‘’hedef bireyler’’ olarak tanımlayan bu kişiler, devlet ve diğer kuruluşlar tarafından görüntülendilerini, taciz edildiklerini, 7/24 stalklandıklarını söylüyorlar. Hedeflenen kişiler, sıradan görünen insanların aslında onları izlemek ve taciz etmekle görevlendirilmiş eğitimli çalışanlar- mesela kurye, komşular, iş arkadaşları, ev arkadaşları, öğretmenler, hatta köpekler-olduklarını düşünüyorlar. Ve en popüler çevrimiçi forumlarla kıyaslayınca küçük olsa da, gangstalking toplulukları hızla büyüyor. 2016 yılına ait bir tahmin, internet üzerindeki bu tür gruplarda 10000 kişinin olabileceğini öne sürdü. Bugün sadece bir reddit ve bir Facebook grubu toplamı 22000'den fazla ve farklı platformlara dağılmış yüzlerce grup daha var.
Gangstalking hakkındaki tek akademik çalışma, bir 2015 araştırması, bu araştırma The Journal of Forensic Psychiartry&Psychology’ de yayınlandı, 128 gangstalking mağduru bir ankete katıldı, adli psikolog Lorraine Sheridan ve stalking uzmanı Davd James, gangstalking mağduru olduğuna inanan insanlar depresif ve post travmatik septomlar göstermeye meyilli insanlar- normal insanlarla kıyaslandığı zaman- ve net bir şekilde psikolojik tedavi ihtiyaçları var. Yazarlar, gangstalking durumunun ‘’temelde sanrısal’’ olduğu sonucuna vardı. Ankete katılanlar, çocukların okullarındaki gangstalkerlar hakkında mümkün olmayan iddialarda bulundular, trafik ışıklarıyla her defasında kırmızıya denk gelecek şekilde manüpüle edildiklerini söylediler, zihin kontrolü yapan aile bireylerinden ve arkadaşlarından bahsettiler ve rüyalarının ihlal edildiğini söylediler.
İnternet bu inançları her gün meşrulaştırıyor. ‘’Bir gangstalker’dan gelen itiraflar’’ başlıklı bir gönderi, kopyalanıp yapıştırılarak, geniş kitlelere yayılırken, insanlar yabancılar tarafından hedef alınma hikayelerini paylaşıyorlar. Çoğu zaman insanlar yardım istemek amacıyla bu forumlara katılıyorlar:
‘’Deliriyor muyum yoksa izleniyor muyum?’’
Şimdi dönelim Jenny’ye. Jenny’nin bilgisayarını araştırırken Danny, kız kardeşinin Facebook, Twitter ve reddit’te yüzlerce gangstalkin konuşmalarına ve gruplarına katıldığını gördü. Bunları takma isimle yapmıştı. Bu keşfi, Jenny’nin ölümünden önceki aylarda ‘’gangstalking’’ teriminden bahsettiği anıları anımsamasına neden oldu. O zamanlar bunu saçma bulmuştu. Hastalığı bazen Jenny’nin karanlık bir komplonun mağduru ayrıntılı kurgular olarak tezahür edebiliyordu. İzlendiğine, dairesinde ona işkence yapmak için uygun teknoloji kullandıklarına inanıyordu.
Danny ‘’ Bunu temelde güçlendiren dev bir grup insanın varlığını görmek aklımı başımdan aldı’’ diyor bu çevrimiçi grupları bulmakla ilgili olarak. Böyle bir şey muhtemelen görebileceği en kötü şeydi. Bundan 20–30 yıl kadar evvel, internet yoktu. Birinin yanına gidip ‘’insanlar beni toplu halde takip ediyorlar’’ deseniz, sizin kafayı yediğinizi düşünürlerdi. Ama internetteyseniz ve evde tek başına iseniz, ‘’aaa evet beni de’’ gibi bir cevap gelebiliyor.
Açık konuşalım, Jenny’yi internet öldürmedi, intiharın birçok nedeni vardır. Psikozdan muzdarip olanlar özellikle risk altındadır. Danny bunun bir rol oynadığına inanıyor. Danny’ye göre Jenny, antipsikotik ilaçlara bir tolerans geliştirmişti ve ilacı değiştirdiğinde akıl sağlığı genellikle kötüye gidebiliyordu.
Jenny’nin sık sık ziyaret ettiği forumların ve içinde bulunduğu dijital çevrelerin zarar verici olabileceğine dair pek çok kanıt var. Reddit sitesinde bir kullanıcı kendisine nasıl şizofreni teşhisi koyulduğunu ve başlangıçta gangstalkinge olan inancıdan ötürü teşhise direnmeye çalıştığını ifade ediyor. Antipsikotikler alıp, takibin durduğunu fark edince de rahatladığını söylüyor. Başka bir kullanıcı ona ‘’seni kafaladılar’’ diyor. Bir diğeri de diyor ki ‘’hastalığın olduğunu söylemekte hata ettiğini düşünüyorum’’. Devamında tıp uzmanlarının güvenilir olmadığı konusunda cesaretlendirmeler var. ‘’Durumunu daha kötü yapacaklar’’ diyenler var.
Birçok akıl hastası için internet bir can simidi olabilir. İnsanların acılarını hala acımasızca damgalayan bir dünyada özgürce konuşmalarına izin veren bir kaynak. Sağlık erişiminin kısıtlı olduğu yerler hala var. Bu nedenle her zaman internet intihara teşvik edici bir kaynak değil. Özellikle de bu konuda. Bazen aksi durumlarda yaşanabiliyor, insanlar acılarını paylaşıyorlar ve intihar meyili olanları caydırmaya çalışabiliyor, birbirlerine destek olabiliyorlar.
Kaynak:
