AI? Maar het Arabisch heeft geen toekomst-1 van 2

Door de Tutors Unit

Enjoy reading the English story

“Inshallah!” is één van de eerste woorden die een leerling Arabisch– of iemand die net geland is in een Arabisch land zonder intentie om de taal te leren- altijd zal horen. Het betekent letterlijk ‘als God het wil’.

Het is een ander verhaal als je de betekenis in een context plaatst. Het zou kunnen betekenen: wat God wilt, gebeurt, gaat zeker weten gebeuren, gaat waarschijnlijk gebeuren, wacht maar tot het gebeurt, en ook, er gaat niks gebeuren.

Wanneer de leerling vordert in het leren van de taal en zich verdiept in serieuze zaken, bijvoorbeeld grammatica, zullen ze de tegenwoordige tijd leren, gevolgd door de verleden tijd. En dat is het dan ook wel in het geval van werkwoordsvormen. De Arabische taal heeft geen toekomstige tijd.

De toekomstige tijd is vervangen door dat wat we in het westen de gebiedende wijs noemen.

Vraag je je af hoe we over de toekomst praten in het Arabisch? Wanneer we kijken naar de structuur, voegen we een voorvoegsel (meestal opgebouwd uit een aantal specifieke medeklinkers) toe aan het werkwoord in de tegenwoordige tijd en voila, je krijgt je toekomstige actie.

Maar, door zinnen als ‘Inshallah’, ‘Bi ithinellah’, enz. toe te voegen, kun je eenvoudig je werkwoordsvorm in de nabije toekomst veranderen … of een andere toekomst waar je op schiet!

De toekomst voor ons is niet iets om proactief over te praten. het zal gebeuren, of we het nu leuk vinden of niet, of we het willen of niet, en alles onder de wil van God, dus waarom moeite doen?

Klinkt logisch? Inderdaad.

Maar hoe zit het met degenen onder ons, en waarschijnlijk IEDEREEN die de taal leert, die plannen maken voor en praten over de toekomst (en zeker A1) levendig?

Je hebt twee opties om te praten en erover na te denken:

Of je gebruikt het voorvoegsel zoals de rest van ons, of je praat over je toekomstige acties alsof ze nu gebeuren (in het heden) of in het verleden!

En de linguïstiek heeft een naam voor zo’n structuur, de voorwaardelijke lof genaamd.

Daar gaan we het over hebben in de volgende tekst…”Inshallah”.