AI? Maar het arabisch heeft geen toekomst-2 of 2

Door de Tutors Unit

Enjoy reading the English story

In ons vorig artikel, vertelden we dat het Arabisch geen toekomst heeft, geen toekomstige tijd, bedoelen we dan. En dat als we over de toekomst spreken, we ofwel een voorvoegsel toevoegen aan het huidige werkwoord of gebruiken we de voorwaardelijke stemming.

Er zijn beperkte structuren van de twee clausules die de voorwaardelijke stemming in het Arabisch construeren:

• Verbale zin gebruikt de tegenwoordige tijd, verbale zin gebruikt de tegenwoordige tijd;
• Verbale zin gebruikt de verleden tijd, verbale zin gebruikt de verleden tijd;
• Verbale zin gebruikt de tegenwoordige tijd, verbale zin gebruikt de verleden tijd;
• Verbale zin gebruikt de verleden tijd, verbale zin gebruikt de tegenwoordige tijd;
• Verbale zin gebruikt de tegenwoordige tijd, verbale zin gebruikt de tegenwoordige tijd (voorafgegaan door de medeklinker ف);
• Verbale zin gebruikt de verleden tijd, verbale zin gebruikt de tegenwoordige tijd (voorafgegaan door de medeklinker ف).

En dus zijn we terug bij af, we cirkelen rond het verleden en de tegenwoordige tijden.

Misschien is de toekomst te duidelijk om gestructureerd te zijn.

Het is geen verrassing dat andere Germaanse talen ‘net zo als het Engels’ het ‘heden’ gebruiken om over de toekomst te praten door een woord of zin toe te voegen.

In Germaanse talen, inclusief het Engels, is een gemeenschappelijke uitdrukking van de toekomst de tegenwoordige tijd, met de toekomst uitgedrukt in woorden die toekomstige actie impliceren (ik ga morgen naar Berlijn of ik ga morgen naar Berlijn). Er is geen eenvoudige (morfologische) toekomende tijd als zodanig. De toekomst kan echter ook worden uitgedrukt door een hulpconstructie te gebruiken die bepaalde werkwoorden in tegenwoordige tijd combineert met de eenvoudige infinitief (stam) van het hoofdwerkwoord. Deze hulpvormen variëren tussen de talen. Andere, over het algemeen meer informele, uitdrukkingen van de toekomst gebruiken een hulp met de samengestelde infinitief van het hoofdwerkwoord (zoals met het Engels gaat …) … van Wikipedia

Herinner je je iets? Oh ja … Inshallah.

Kortom, om duidelijk te zijn wanneer je over de toekomst praat in het Arabisch of misschien in een andere taal, praat erover als het “verleden of heden was”.

En de AI in onze klaslokalen, in onze LMS’s en apps is aanwezig en binnenkort “gaat” voorbij zijn.

Voor ons is de toekomst een andere vorm van het heden … of het verleden. En als dit het geval is, wie heeft er dan een toekomende tijd nodig?