ใช้ความตายเป็นแรงผลักดันให้คุณใช้ชีวิต

มีอยู่ช่วงหนึ่งของชีวิตที่เราไปงานแต่งงานบ่อยมากๆ บางทีเรียกได้ว่ามีแทบทุกเดือน เป็นช่วงอายุที่คนรอบข้างกำลังสร้างชีวิต สร้างครอบครัว

แต่ชีวิตช่วงวัยนี้ เรากลับพบว่า มีคนที่เรารักจากเราไปทีละคนสองคน คนที่ทำให้เราจะไม่มีโอกาสได้พูดคุย ได้เห็นรอยยิ้มของเขาอีกแล้ว

เห็นอย่างนี้แล้ว ยิ่งเป็นแรงผลักให้เราคิด รีบทำอะไรที่เราอยากทำ ทำอะไรที่เป็นประโยชน์กับคนอื่น อยากให้มากกว่าอยากเก็บ พอคิดถึงความตาย ก็ทำให้มีความกล้า ให้เราตัดสินใจเร็วขึ้น อะไรท่ีเคยกล้าๆ กลัวๆ ลังเล ต้องรีบทำ ก่อนที่มันจะสาย

ความตายเป็นปริศนาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของมนุษย์ ไม่มีใครตอบได้ชัดเจนว่า หลังจากตายแล้ว เกิดอะไรขึ้นกับเรา เราจะดับไปเฉยๆ เหมือนอุปกรณ์ไฟฟ้าท่ีเสียเกินจะซ่อมแซม วิญญาณเราจะยังอยู่ วนเวียนอยู่ในโลก ล่องลอยไปอยู่บนสวรรค์ หรือ เราจะข้ามไปสู่อีกมิติหนึ่ง ไม่มีใครตอบได้ งานวิจัยอะไรก็ตอบไม่ได้ จนกว่าเราจะได้เจอมันเองจริงๆ ด้วยตัวของเราเอง

ทำไมโลกต้องสร้างมาให้เราผูกพันธ์กับคนโน้น คนนี้ แล้วความตายก็มาพรากคนที่เรารักจากไปทีละคนสองคน ผมเชื่อว่าตอนนี้ สิ่งที่หลายๆ คนกลัวที่สุด เมื่อยามแก่เฒ่า อาจไม่ใช่แค่เพียงเรื่องเงินทองหรือความเจ็บป่วย แต่ลึกๆ แล้วเรากลัวความโดดเดี่ยว กลัวที่จะมองคนเห็นคนที่เรารักจากเราไปทีละคน ทีละคน แล้วเหลือเราอย่างเดียวดายบนโลกใบนี้

ในอนาคต เราจะยิ่งอยู่กันอย่างโดดเดี่ยวมากขึ้น หวังว่าเราจะไม่โดดเดี่ยวกันรุนแรงเหมือนญี่ปุ่น ที่มีข่าวว่า มีผู้สูงอายุอยู่ในห้องอย่างลำพัง กว่าจะรู้อีกทีก็หลายวันผ่านไป ไม่มีอะไรจะเศร้าไปกว่าการต้องตายอย่างโดดเดี่ยวอีกแล้ว แต่ผมเชื่อว่า เมื่อเราให้และมองออกไปจากตัวเราให้มากที่สุด ทำประโยชน์เพื่อคนอื่นให้มากที่สุด เราจะไม่โดดเดี่ยว

“จงระลึกถึงความตายไว้เสมอ จิตใจจะเยือกเย็นและเป็นสุข” เมื่อนึกถึงคำสอนนี้แล้ว รู้สึกโล่งวาบ และละวางได้ชั่วขณะจริงๆ

หากปีนี้ คุณยังคิดไม่ออกว่าจะปรับปรุงอะไรในปีหน้า ลองคิดว่าหากพรุ่งนี้คุณต้องตาย คุณอยากจะทำอะไรมากที่สุด

#KnowledgeSpiral