Toeval bestaat niet
Voor VluchtelingenWerk Nederland zijn we gevraagd te helpen met het verbeteren van Vluchtweb, de kennisdatabank van VluchtelingenWerk Nederland. Een database met enorm veel kennis waar juristen en mensen van VluchtelingenWerk Nederland gebruik van maken bij hun hulp aan vluchtelingen. Deze mensen hebben weinig tijd dus er is baat bij een snelle tool die hen helpt te vinden wat ze nodig hebben. Een leuke opdracht waar content en gebruiksvriendelijkheid samenkomen.
De eerste keer dat ik op bezoek ging bij VluchtelingenWerk Nederland (in Amsterdam) nam ik de tram samen met Gerdt van Wowww. Al kletsend zag ik in mijn ooghoek een stel. Er was iets aan hen wat mijn blik deed vasthouden. Was het dat ze wat schutterig instapten? Of was het haar hoofddoek die schitterend kleurde bij haar haar? Of was het het kind dat zij in een doek tegen haar lichaam droeg? Hoe het ook zij, ze stapten in en namen plaats en de reis ging verder.
Ik was hen vergeten en weer druk in gesprek. Toen wij bij onze halte uit wilden stappen zag Gerdt op een van de stoelen bij de uitgang een stapeltje papieren liggen. Hij keek om zich heen, zag niemand van wie het kon zijn en keek wat het precies was. ‘Verblijfspapieren’. Zoiets zagen we staan. Het zag er belangrijk uit. Het leek op een paspoort. In een flits dachten wij aan het stel dat we net zagen. Zij waren voor ons uitgestapt. Geen moment gedraald en direct een sprintje getrokken. Al roepend de man en vrouw met kind tot stoppen gemaand en ze het stapeltje laten zien. De blik van verbazing vlot gevold door blijdschap en opluchting maakte direct duidelijk dat dit stapeltje hen toebehoorde. Vluchtelingen. Met een verblijfsvergunning blijkbaar. Die ik nou net tegen het lijf loop als ik op mijn weg ben naar VluchtelingenWerk Nederland (en zij overigens niet, bleek uit de richting waarin ze hun weg vervolgden). Ik vond dat toen heel toevallig. Thuis mompelt mijn ega bij zo’n verhaal dan altijd iets van ‘toeval bestaat niet’.
Inmiddels is het een tijdje later en hebben we iets ontwikkeld wat we aan het testen zijn bij de bezoekers van de website. Loop ik vandaag naar mijn werk verzonken in gedachten over een test met een van de gebruikers die vandaag op de agenda staat, zie ik in de verte een viertal mensen staan. Toeristen? Duidelijk mensen die hier niet in de buurt wonen. Ze hebben iets dat op een kaart lijkt in hun handen, overleggen en kijken om zich heen. Terwijl ik ze nader verandert mijn blik in een open blik: kan ik jullie helpen? De vrouw van het groepje neemt mijn blik aan. Kunt u helpen? In het gebrekkig Nederlands. De papieren die ze mij overhandigt maken duidelijk waar ze heen moeten: Friesestraatweg 120, één van de afdelingen van VluchtelingenWerk Nederland. Ik wijs ze de richting die ze lopen moeten en vervolg glimlachend mijn weg.
De mensen van VluchtelingenWerk Nederland doen geweldig werk en daar draag ik mijn kleine steentje aan bij.
Ik weet heus wel hoe het komt. Dat het heus allemaal niet zo toevallig is. In dit geval. Maar heel soms wil ik even geloven in iets anders ;-)
