Op de koffie bij nieuwe inwoners #Gennep

In het kader van de Toekomstlabs zijn wij als studenten betrokken om wat te ontdekken over sociale integratie in Gennep. Om wat meer te praten over de integratie van statushouders zijn we langs gegaan bij twee gezinnen uit Syrië dat in Gennep woont. Hun Taalmaatjes, die de gezinnen helpen in het ontwikkelen van de Nederlandse taal, schuiven ook aan.

We werden gastvrij ontvangen. Bij binnenkomst leek het alsof ze op ons zaten te wachten want ze deden beide de deur open met een lach op hun gezicht. Tijdens de binnenkomst hebben wij kennis met het gezin en taalmaatje sloot enkele minuten later aan. Het gezin is nu sinds een jaar herenigd. Momenteel volgen ze drie dagdelen per week les om de Nederlandse taal te leren en de kinderen volgen onderwijs. Meneer werkt één dag per week in het magazijn en het gezin is actief betrokken bij activiteiten rondom integratie.

Migreren, en dan?

Het gezin komt aan in Nederland en er komt van alles op ze af! Als je de Nederlandse taal niet beheerst is dat ongelofelijk moeilijk blijkt uit het gesprek. Nederland wordt ook wel “het land van papieren” genoemd.
In Syrië gaat dit heel anders. Het begrijpen van de brieven is heel erg moeilijk en het taalmaatje ondersteund dan ook met de administratie.

Voor nieuwe gemigreerde inwoners (statushouders genoemd) is het onduidelijk welke regelingen er zijn. Veel is lokaal geregeld en in elke gemeente is het weer anders. “zij zouden het beter vinden als dit landelijk geregeld zou zijn”. Gelukkig start de papierenbrigade in Gennep als administratieve ondersteuning en krijgen wij meer informatie over de lokale regelingen.

Het Taalmaatje is een klein jaar betrokken bij het gezin. Taalmaatjes zijn vrijwilligers die één a twee uur per week afspreken om de taal te oefenen. Taalmaatjes zijn een aanvulling op de taallessen en inburgeringscursus. Zij zijn belangrijk voor de integratie voor statushouders in de gemeente Gennep. Uit het gesprek met de taalmaatje kwam naar voren dat zij dit met passie doet maar er meer bij komt kijken dan alleen de taal.

Contact met Gennepenaren

Het Syrische gezin is blij met alle hulp die ze krijgen maar zouden graag meer contacten willen met de omgeving. Het gezin heeft contacten met Syrische, Poolse, Marokkaanse en Somalische inwoners, maar zij willen heel graag meer contact met Nederlandse mensen. Dit wordt als lastig ervaren. Met Nederlandse ouderen wordt wel contact gemaakt. In Syrië is de cultuur anders daar praat iedereen met elkaar hier wordt dit anders ervaren.

“Wij weten dat we ons moeten aanpassen aan de Nederlandse cultuur maar wij willen hierin ook onze eigen identiteit behouden. Wij zijn hierin aan het zoeken naar een balans”.

Het gezin vindt dat alles goed geregeld is voor de kinderen zoals het onderwijs en deelname aan sport. Wat het gezin graag anders zouden willen zien dat ze meer opties hebben om een aanbieder te kiezen voor de inburgeringscursus. Het gezin heeft een participatieverklaring ondertekend dat een verplicht onderdeel is van de inburgeringscursus. Tijdens de ondertekening nam de burgermeester uitgebreid de tijd om in gesprek te gaan met de statushouders. Dit werd heel erg gewaardeerd.

“Ik leer tijdens de inburgering veel over de Nederlandse cultuur maar zou ook graag willen zien dat dit ook andersom zo is”.

In Gennep is het veilig

Het tweede gezin die we hebben gesproken bestaat uit een Syrische vrouw die met haar twee kinderen al twee jaar in Nederland woont. Ze volgt drie dagdelen in de week Nederlandse les en doet vrijwilligerswerk als gastvrouw bij ouderen waar ze de Nederlands taal kan oefenen. Als we vragen hoe het met haar gaat zegt ze “het gaat het goed gaat en ik denk dat het met alle statushouders in Gennep goed gaat, want ze zijn veilig”. Ze vindt Gennep een mooie plaats om te wonen en de gemeente doet veel. “Iedereen is hier vriendelijk en zegt hallo” aldus de Syrische vrouw. Het belangrijkste voor de Syrische vrouw is dat zij en haar kinderen hier veilig zijn. Ook als wij vragen naar haar kinderen geeft de vrouw aan dat zij zich hier fijn voelen en veel vrienden hebben.

In het contact met de basisschool vindt ze het nog wel moeilijk om een duidelijk beeld te krijgen hoe het met haar kinderen gaat. Maar het allerbelangrijkste vindt ze de veiligheid van haar kinderen en dat heeft ze in Nederland.

Taal en vertrouwen

Sinds een jaar heeft ze een taalmaatje die de Syrische vrouw regelmatig bij de basisschool zag en daardoor nieuwsgierig was geworden wie deze vrouw is. Door een oproep in de plaatselijke krant van Stichting Vluchtelingenzorg Gennep, waar taalmaatjes worden gevraagd, is ze in contact gekomen met de Syrische vrouw. Het taalmaatje zegt: “het is belangrijk voor statushouders om de Nederlandse taal zo snel mogelijk te leren en dat het belangrijk is voor de integratie om werk te vinden wat bij de kwaliteiten van statushouders past”. Eerder heeft de Syrische vrouw in een magazijn moeten werken en het enige contact dat ze daar had was met de machines. “Daar leer ik geen Nederlands van praten” aldus de Syrische vrouw.

Momenteel is de Syrische vrouw erg positief over haar sociale netwerk. Een droom voor de toekomst is echter wel dat ze haar wil sociale netwerk graag vergroten. Ze heeft via haar school contact met andere Syrische vluchtelingen en haar familie woont dichtbij, echter zou ze daar graag wat Nederlandse vriendinnen bij willen zien. Volgens haar taalmaatje is een sportvereniging een goede manier om contact te maken met Nederlandse vrouwen. Ook zou een wekelijkse ochtend waar mensen elkaar kunnen ontmoeten en een kop koffie kunnen drinken heel goed helpen om te integreren. De Syrische vrouw vindt dat ze nog niet goed genoeg Nederlands spreekt om dit te doen — of — De Syrische vrouw heeft nog niet genoeg zelfvertrouwen in het spreken van de taal om ondernemend contact te zoeken.

Een toekomst in Gennep

Als ze haar inburgeringscursus heeft gehaald zou de Syrische vrouw graag willen gaan studeren, maar ze weet nog niet welke studie. Ze gaf aan in Syrië altijd geïnteresseerd te zijn in de politiek. Een van de eerste dingen die haar dan ook opviel in Nederland is dat er zoveel politieke partijen zijn. Ze vertelt: “Met mijn zoon heb ik het regelmatig over de Nederlandse politiek, want ze hebben het daarover op de basisschool”.