Kos Las Vegas
Trudno znaleźć dobry polski odpowiednik indonezyjskiej instytucji jaką jest kost (albo kos). Są to proste pokoje do wynajęcia na dłuższy (zazwyczaj minimum miesiąc) okres wraz z współdzieloną kuchnią. Z jednej strony spełniają rolę akademika, jako, że samych akademików (asrama, swoją drogą to słowo to ładny relikt indyjskiej przeszłości indonezji) nie ma wiele. Z drugiej często mieszkają w nich już osoby po studiach, pracujące, a mieszkające z dala od swojej rodziny. Zdarza się także, że w pokoju może mieszkać cała, biedna, rodzina.
Standard pokojów różni się oczywiście od ceny. Najtańsze pokoje zaczynają się od jakiś 25 USD za miesiąc i będa bez łazienki, bez klimatyzacji i bez okna. Ot kafelki na podłodze i materac.
Tani kost eksklusif, a więc pokój z łazienką, telewizorem, klimatyzacją, praniem robionym dwa razy w tygodniu, kosztuje w największym uniwersyteckim mieście indonezji, Yogyakarcie, około 130 USD za miesiąc.
Kosty dzielą się na trzy główne rodzaje. Putra, Putri i Campur. Meskie, żeńskie i mieszane. Zazwyczaj także obowiązuje w nich cisza nocna i zamykanie zewnętrznej bramy około godziny 11.
W konserwatywnej indonezji twoja moralność nie jest twoją prywatną sprawą, jest także sprawą twojej rodziny i społeczności. Dlatego zazwyczaj prowadzący kostów bardzo pilnują by w twoim pokoju nigdy nie nocował przedstawiciel płci przeciwnej.
Co robi więc indonezyjczyk lub indonezyjka który ma w nosie wysokie standardy moralne swojego społeczeństwa? Szuka kostu LV, Las Vegas.
Las Vegas to kod kostów w których właściciele nie zamykają drzwi na noc a także nie wtrącają się kto u kogo śpi. Zazwyczaj są trochę droższe, są też w mniej konserwatywnych rejonach miast.
