Allemaal spiegels
Elke gebeurtenis en ontmoeting kan of wil je iets leren.
Nog ruim vier maanden blijf ik op mijn huidige werklocatie. Hoewel ik al langer voelde, zelfs voor mijn burn-out, dat dit niet mijn definitieve toekomst was of zou blijven, voelde ik drie jaar geleden evengoed dat ik nog terug diende te gaan. Er lagen nog lessen te leren en tegelijk mocht het een cocon zijn tot ik de balans in mijn Zijn zou vinden.
Hoewel mijn opleiding verbonden aan deze specifieke plek ondertussen teneinde voelt, blijven situaties en mensen altijd en overal als spiegels aanwezig. Afgelopen week mocht ik in een leerling, en daarop volgend ruimer de klasgroep, het spiegelbeeld zien van een diep pijnstuk verborgen in mijzelf. Ik heb dat stuk al meermaals gezien, vaag gevoeld, maar nu mocht de wonde tot in diepe emotie aan de oppervlakte komen. Mijn lichaam trilde met een vraag naar aandacht en ruimte voor wat nu geheeld wil worden. Ruimte die ik aan mijzelf gaf door de stormachtige situatie te verlaten in plaats van aanwezig te blijven en onze eigen stormen op elkaar te blijven projecteren. Geen onmacht, maar een keuze uit Kracht.
Vroeger zou ik deze beleving aan de oppervlakte toewijzen aan het gedrag van de leerling, of de leerling als persoon in zijn geheel. De wonde zou blijven zitten, sancties zouden uitgedeeld worden, het conflict zou onderhuids blijven bestaan bij alle partijen, onopgelost, ongeheeld, ongehoord, ongezien.
Vandaag kies ik ervoor om in de spiegel te kijken. Mijn pijn is mijn pijn en enkel ik ben daar verantwoordelijk voor. Ik durf zelfs uitspreken dat ik de leerling en de klas dankbaar ben voor die spiegel die zij voor mij waren. Ik hoop dat ik omgekeerd als spiegel evengoed beweging mag brengen in hun helingsproces door het voorbeeld dat ik hierin poog te zijn. Maar ik mag ook loslaten en aanvaarden dat hun helingsproces hun verantwoordelijkheid is.
Nog vier maanden blijf ik aanwezig en poog ik door mijn nieuwe nog-onvoorstelbare nog-ontastbare nog-onzichtbare levensverhaal te vertellen, te tonen dat je Zelf jouw Leven schept. Dit doe je door o.a. verantwoordelijkheid te nemen voor alles dat je in jouw Zelf ervaart en de oorzaak hiervan niet meer buiten jezelf te leggen. Wil je dat je Leven verandert, maak dan die verandering tastbaar in en doorheen jezelf. Keer naar binnen, dank elke spiegel die in jou iets aanraakt, en groei tot een kanaal van scheppende Liefde en Licht.
