Meander’en

Mijn aangeboren bron van wijsheid begint meer en meer op te borrelen, haar authentieke loop te banen, haar eigen oevers te creëren, haar unieke meanders te slaan, waar vroeger mooi de opgelegde dijken en structuren gevolgd werden.

In de ogen van anderen en oud bekenden kan dit lijken op vernieling en verwoesting, overdreven overcompensatie, puberaal of rebels gedrag, revolutie in plaats van verteerbare evolutie.

Wil mijn bron de brede delta worden die ze in zich draagt, wil ze haar volwaardige creatieve uitdrukking aan de wereld kunnen geven, kan ze niet anders dan zich in haar bochten en kronkels doorheen deze wereld wringen om zichtbaar te worden wie ze altijdloos voelde te zijn.