The grass is greener where you water it
Een tekst op een poster die bij ons thuis aan de muur hangt. En waar mijn oog op viel terwijl ik deze blog begon te schrijven. De tekst is eigenlijk ook waar het volgens mij om draait in de transitie rondom de Omgevingswet. En voor mij specifiek de Waterschapsverordening.
Het is mooi om te zien hoe we in allerlei samenwerkingsverbanden met partners samen aan de slag gaan om invulling te geven aan de Omgevingswet en het transitieproces tot een succes te maken. Elkaar te versterken en inspireren waar we dat kunnen! Met TROWA als actieve en centrale schakel voor ons als waterschappen. Maar hoe mooi en belangrijk dit ook is, de èchte transitie moet je zelf door maken…
Van niets tot iets
Of ik collega’s wil vertellen over hoe wij het proces rondom het opstellen van de Waterschapsverordening oppakken? Natuurlijk!
“Die regels hebben voor mij nu wel echt betekenis gekregen”
De regels in de waterschapsverordening hebben voor mij immers echt betekenis gekregen. Dit in tegenstelling tot het voorjaar van 2018. Toen had ik, net als veel collega’s, nog geen idee wat ons écht te wachten stond. Ik dacht: kom maar op, niets is leuker dan een groot traject met onbekende elementen, valkuilen en hobbels.
Desondanks leek het ook een wat saai traject. Wees eerlijk, het opstellen van regels en juridische teksten klinkt niet direct heel swingend. Niets is minder waar, inmiddels kan ik niets anders zeggen dan dat we bij Vechtstromen gewoon een heel leuk en lekker lopend project hebben neergezet! Ja, de regels hebben nu echt betekenis gekregen.
De sleutel tot succes
Omdat plaatjes nog steeds veel meer zeggen dan woorden, laat ik je graag aan de hand van tekeningen zien hoe we dit project hebben opgestart. In dit voorbeeld gebruik ik de vier flip-overs die ik op 4 juli tijdens de slagsessie in Zwolle heb gebruikt.
Bij Vechtstromen hebben we in eerste instantie het programma omgevingswet opgedeeld in kleinere deelprojecten (zie de vijf deelprojecten op flap 1). Vervolgens hebben we het deelproject Waterschapsverordening onderverdeeld in hapklare brokken.
We werken telkens eerst in pilots de grote lijnen uit en gaan daarna over tot verdere detaillering. Samen met specialisten en afgevaardigden uit de deelprojecten prioriteren we, en brengen we volgorde aan in de onderdelen die moeten worden uitgewerkt.
Inmiddels zien wij de omgevingswet en het project rondom de waterschapsverordening als kans om nóg beter invulling te geven aan hoe wij als Waterschap willen zijn. Dat klinkt mooi, maar roept wel de vraag op hoe je daar precies invulling aan geeft. Dit hebben we gedaan met de uitgangspunten die je ziet op flap 2 en flap 3.
Inmiddels is het iets van “ons” in plaats van “zij en wij”
Met deze opzet creëer je gesprekken die er ècht toe doen, breng je verschillende belangen rondom hetzelfde doel samen en kun je samen de afweging maken in wat nodig is. Hiermee creëer je niet alleen gedragenheid, maar gaan je regels ook meer leven. Wordt het iets van “ons” in plaats van “zij en wij”. Is dit de makkelijkste en snelste weg? Nee, zeker niet. Wel een heel waardevolle en bovendien ook leuke weg!
Tot slot nog een vierde flap waarop staat uitgetekend hoe we binnen ons projectteam werken. We hebben samen heel open bepaald hoe we willen werken, wat we belangrijk vinden en wat we van elkaar verwachten.
Deze stevige basis is denk ik de sleutel geweest voor ons succes tot nu toe. Het heeft ons gebracht tot waar we nu staan. Die basis maakt dat we tegen een stootje kunnen, vol overtuiging ons eigen traject hebben neergezet en het ondanks de enorme bak werk die we met z’n allen moeten verzetten, ook een beetje luchtig en humoristisch kunnen houden :-)
