İhtiyar Logan
SNIKT! SNIKT!
Filmini izlediniz… Peki kitabını okudunuz mu?
Süper kahramanların bir gecede soykırıma maruz kalıp, kötülerin dünyayı (ABD desek de olur) ele geçirdiği ve yönettiği bir evrende gözlerimizi açıyoruz.
Durum o kadar vahim ki geriye kalanlar bizim ihtiyarlardan başkası değil ve onlar da bir şeyler yapma riskine girmek istemiyor. Wolverine zaten sebebini kitabın ortalarına kadar öğrenemediğimiz bir nedenden dolayı pençelerini patilerinin içinde tutuyor. Aile babası olup mutlu bir hayat yaşıyor, tabii geçim sıkıntısı, yaşılık, psikolojik travma ve Hulk çetesi tarafından yapılan baskıları saymazsak.
Eşi ve iki çocuğuyla ay sonunu ucu ucuna denk getirerek yaşamlarını sürdürüyorlar, artan kiralar karşısında daha da fazla çalışmak zorunda kalıyorlar. -Tanıdık mı geldi anlattıklarım?
Vesselam yaşlıyken bile karizmatik bir insan.
Tabii işler böyle gitmiyor, böyle geçirip gitseler ortada bir çizgi roman olmazdı. O yüzden bir problem ortaya çıkıyor.
Para.
Hulklara verecek parayı denkleştiremeyen Logan abimiz sıkıntıda, sinirde, daral gelmiş adama. Pençeleri de çıkarmayacağım diye zaten kendini sıkıyor, üstüne her önüne gelen “Wolverine” deyince “Wolverine değilim ben, Logan’ım ben. Logan deyin bana!” diye sinirleniyor.
Eser bir yandan sistem ve ülke eleştirisi yaparken bir diğer yandan da alt-metni aracılığıyla mesaj veriyor insanlara.
Ailevi mesajlar fazlasıyla net ve anlaşılabilir. Aile sevgisini, baba figürünün çocuk üzerindeki etkilerini, insanların zor zamanlarda da olsa kötü şeyler yapmamasını derken eser birçok mesaj gömüyor bize.
Tabii bunları gözümüze soka soka yapmıyor; çizgi roman diliyle yapıyor; renklerle, çizgilerle, panellerle…
Renk yelpazesinde ağırlıklı olarak kullanılan gün batımı renkleri, o turunculuk esere efsanevi bir hava katıyor. Geçmişten gelen sahnelerdeki karanlık, belirsizlik ve daha nicesi birleşerek harika bir uyum oluşturuyorlar.
Arabada giderken hız hissiyatını vermek adına arka planın bulanıklaştırılması da yine hoş ve güzel bir detay.
Wolverine’in ruh halinin, atmosferin ve daha nicesinin renklerle, panellerle anlatılması tesadüfi ya da öylesine yapılmış şeyler değil. Tam aksine renkler özellikle böylesine bir eseri taşıyacak, aktaracak şekilde özenle seçilmiş.
Logan’ın yaşadığı içsel çatışmalar, ailevi sorunlar ve daha nicesi insanın içine işlemesi gereken yapıda ayarlanmış. Özellikle Logan’ın daha eserin başında para kıtlığına rağmen çocuklarının ‘oyuncaklarını’ inatla satmak istememesi takdire şayan.
Clint’in de psikolojik yapısına değinmeden geçiş yapmıyor eser, zaten hikayemizin destekçi baş karakteri kendisi. O olmasa Logan dışarı çıkmayıp, çok sağlam bir dayak yiyecekti zira.
Clint aynı zamanda bir ebeveyn-çocuk ilişkisi eleştirisinin de başrolü ve kilit bir noktada gösteriyor kendisini.
Tabii sadece Logan değil, evrenin kendi de yaşadığını hissettiriyor. Halkın içinde bulunduğu durum, diğer kahramanların içindeki ümit, isyan, şiddet, korku ve baskı derken yapılan sistem eleştirisi enfes olmuş.
Halkın hala ümitle kahramanları beklemesi, o sayfaların daha parlak, daha canlı olmasıysa halkın ümidinin bir yansıması. Ayrıca her şeyi anlatmak yerine cümle aralarına, çizimlere yedirmişler.
Enfes demişken Türkçe çeviri ve grafik uyarlama Gerekli Şeyler’den alıştığımız gibi yine çok iyi. Çeviriler akıp giderken, grafik uyarlama da bunu destekleyip bir bütün haline getiriyor. Gerçi grafik uyarlamada iç görsel ve yazılar çevrilmemiş. 2015 yılında basıldığı düşünüldüğünde bu büyük bir eksi.
Basım konusunda da Gerekli Şeyler alıştığımız çizgisini bozmayarak 16x24CM, iplik dikişli mat kuşe bir basım yapıyor. Kapakta pençelerin ve kanın parlaması hoş bir detay, derinlik katmış.
Tek başına bir yerlere götürme konusunda sıkıntı olmasa da ağırlığı ve büyüklüğü göz önüne alındığında diğer kallavi, hatrı sayılır çizgi romanlarla beraber ciddi bir ağırlık yapıcılardan.
