Zamanı Yönetmek veya Zaman Tarafından Yönetilmek…
“Her şey zamanla telafi edilir de, geçip giden zaman hiçbir şeyle telafi edilemez.” Johann Wolfgang von Goethe
Zaman, doğduğu andan itibaren insanın çevresini sarar ve bütün dünyasını kontrol eder. Hayat ile ilgili bütün bağlantı zaman ile ilgilidir. İnsanların yaptıkları veya yapamadıkları, başardıkları veya yenilgileri aslında bir noktada toplanır; hepsi zamanı doğru kullanmak veya kullanmamak ile ilgilidir. Öyle yada böyle bu büyük kum saati akışına aralıksız devam eder.
İnsan, belirli yaşlara kadar zamanı kontrol edebildiğini düşünür, aynı kaderini kontrol edebildiği gibi… Gençlik döneminde zaman çok hızlı geçmez ve insan zamanı kullanmakta özgür hisseder kendisini. Sonrasında ise zaman hızlanır ve kontrol edilemez duruma gelir. Zamanı doğru kullanır, parçaları birleştiriri yapacaklarınız biriktirmezseniz ve doğru eylemlere geçerseniz zamanı kontrol etmiş olursunuz. Tam tersi durumda ise zaman daha hızlı akar ve siz kendinizi büyük bir birikim ile bulursunuz. Yapmanız gerekenlere ve geçmiş birikimlere karşılık, sınırlı zamanınız vardır. Bu zamanı yönetememektir ve daha açık ifade ile zamanın içinde sürüklenmektir ve kontrolü tekrar ele almak zordur.
Zamanı yönetebilmenin ilk ve en önemli kuralı anın geçiciliğini kabullenmek, gücünü anlamak anlamak ve bu anın içinde olmayı bilmektir. Bakan değil, gören olmak, duyan değil dinleyen olmak… Zamanın ilk kuralını kabul eden insan geçen günlerin kıymetini anlayacak, geleceğin bugüne bağlı olacağını bilecek ve yapacaklarını biriktirmeyecektir. Birikim insan zihninin bir kusurudur. Zihin, her sabahın bir önceki günün devamı olmasını beklerken, zaman bu şekilde çalışmaz ve devamlılık ilüzyonu ile insanları test etse bile zaman her daim kontrolü elinde tutar. İnsanın zamana karşı mücadelesi ise aslında ondan mümkün olduğunca faydalanmak üzerine kurulmalı ve anın içinde kalma ve eylemleri doğru yer ve zamanda gerçekleştirmesi olmalıdır.
Her şey birbirine bağlıdır. Zaman, hayatlar, geçmiş ve gelecek. Bugünü yarına bağlayan bireylerin eylemleri olmalıdır. Karar almak, niyet etmek veya plan yapmak yetmez, bunun bir de eyleme dönüşmesi gerekmektedir. Her birey bilir ki, insanlar hayat hakkında planlar yaparken ve bunları erteleyerek anı kaçırırken, zaman acımasızca ve durmaksınız ilerliyor. Daha çok plan yapmak yerine ne yapılacağına karar verilmesi ve eyleme geçilmesi gerekmektedir.
‘’Biz dünyalıların ne garip bir durumu var! Burada kısa bir süre için bulunuyoruz. Niçin geldiğimizi bilmiyoruz, sezer gibi oluyoruz zaman zaman.’’ Albert Einstein
Teşekkürler,
Tomorrow
