บทเรียนการทำธีสิสของเด็กสถาปัตยกรรมผังเมือง
เอาจริงๆการเลือกเมืองหรือพื้นที่ทำธีสิสก็เหมือนการเลือกเคสมารักษา …เมืองที่เลือกมารักษาคงจะต้องมีอาการป่วยอย่างใดอย่างหนึ่งมา มีทั้งป่วยมากป่วยน้อยแตกต่างกันไป หรือบางทีอาจมีเคสที่ยังไม่แสดงอาการป่วยชัดเจน แต่มีแนวโน้มจะป่วยหนักในอนาคต ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นเคสที่สมควรทำการรักษา และน่าสนใจที่จะเลือกมาเป็นพื้นที่ศึกษา
จากเคส(เมือง)ที่เลือกมา ก่อนทำการรักษาสิ่งที่จำเป็นต้องทำก่อนคือสืบหาอาการป่วยและที่มาของอาการป่วยก่อนที่จะทำการรักษา …ที่ผ่านมา สิ่งที่พบเจอระหว่างการตรวจธีสิสแต่ละปี มันก็มีให้เห็นหลากหลายนะ
เคส(เมือง)ที่ป่วยน้อย ไม่ควรรักษาไปตามอาการ เพราะอาจจะดูเหมือนหมอไม่มีฝีมือ ถ้าจะให้ดี นอกจากรักษาแล้วควรวางแผนป้องกันและส่งเสริมสุขภาพกันไปเลย ให้อยู่กันไปยืดๆ
บางเคสป่วยหนัก อาการชัด สืบไปนิดหน่อยก็วินิจฉัยโรคได้ เรื่องสำคัญมันเลยมาอยู่ที่จะรักษาอย่างไรมากกว่า จะทายาหม่องไปทุกแผล หรือให้ยาอะม๊อกซี่ไปกินกันยาวๆ หรือผ่าตัดถอนรากถอนโคนให้โรคหมดไป อันนี้ก็อยู่ที่สกิลของผู้รักษาละ
บางเคสที่ป่วยเรื้อรังมานาน ผ่านมือมาหลายหมอ ไม่หายซักที ..เคสแบบนี้จะยากหน่อย ตอนแรกอาจจะดูว่าสืบอาการง่ายเพราะอาการป่วยมันชัด แต่ที่ยากคือทำไมรักษามาหลายหมอละไม่หาย เป็นมาเรื้อรัง …เราอาจจำเป็นต้องย้อนไปดูว่าเขาผ่านอะไรมาบ้าง แต่สิ่งที่ควรรู้มากกว่าคือทำไมการรักษาวิธีที่เคยทำมาก่อนมันทำไมไม่ช่วยให้เขาดีขึ้น สุดท้ายถ้าจะหลุดจากวังวน คงต้องเปลี่ยนยา ปรับวิธีการรักษา ถึงจะพอมีความหวัง
หรือบางที ความหลากหลายของคุณหมอฝึกหัด ก็สร้างความสนุกสนาน ลุ่มๆดอนๆในการรักษา บางทีผลออกมาป่วยหนักกว่าเดิม
บางคนวิเคราะห์ผู้ป่วยได้ดี ก็ให้ยาได้ถูกโรค รักษาหายกันไป
บางคน ขุดหาอาการตั้งแต่รากยันปลายยอด ใช้เวลาไปแสนนาน ไม่ทันได้ให้ยาหรือบางทีไม่รู้จะให้ยาอะไร ผู้ป่วยดันขิตไปซะก่อน คือหมดเวลากลายเป็นเผางานส่งไป
บางคน ส่องๆอาการป่วยแบบจ๊วด.. มั่นใจว่าเข้าใจอาการทั้งหมด เสียบน้ำเกลือ เข็นส่งเข้าห้องผ่าตัด ..ผลก็ออกมาแบบต้องลุ้นหน่อย ถ้าเดาโรคถูกก็ดีไป ถ้าดันพลาด ก็เกม.. อย่าลืมว่าหมอน่ะ ไม่ใช่พระเจ้า
…
จะเลือกทำหัวข้อใด เมืองใด หรือเลือกเคสไหนมารักษา สามเรื่องที่ควรไตร่ตรองคือ อย่างแรกดูความถนัดตัวเอง ดูว่าเราเองเป็นพวกเก่งคิด ขยันหาข้อมูล หรือเป็นพวกเก่งทำ มีทักษะในการออกแบบ เลือกงานที่มันต้องใช้สิ่งที่เราเก่ง อย่างที่สองคือดูทรัพยากรที่ตัวเองมี ทั้งค่าเดินทางลงพื้นที่จิปาถะ ไปไกลก็ใช้เยอะ อย่างที่สามคืออย่าทิ้งกลางคัน ลงเรือแล้วพายไปให้ถึงฝั่ง
