G.V.V.V. laat kibbeling niet beter smaken
Het is zo rond de klok van half drie, als ik na een dik anderhalf uur te hebben gereden Spakenburg binnenrijd. Het is druk, tientallen mensen lopen langs de straat en alle parkeerplekken rondom IJsselmeervogels zijn bezet. Ik besluit mijn auto 100 meter verderop te parkeren bij de Lidl. Even snel een broodje en een drankje halen en ik kan gaan. Wandelend richting sportpark De Westmaat, de thuishaven van IJsselmeervogels. Hier wordt om half vier afgetrapt voor de wedstrijd IJsselmeervogels — GVVV. Ik kijk om me heen en verbaas me om de belangstelling. Het hele dorp loopt uit voor deze wedstrijd.
Eenmaal aangekomen op het sportpark valt mij één ding op: vis, vis en nog eens vis. De geur van kibbeling bereikt vrijwel onmiddellijk mijn neusholte. Tientallen mensen uit het vissersdorp lopen rond met zo’n zwart plastic bakje waar goudbruin gebakken visjes inliggen, wachtend om opgegeten te worden.
Afijn, het is een kwartier voor de aftrap en ik bevind me in het uit-vak tussen de G.V.V.V.-supporters. Ondanks de stand op de ranglijst (14e red.) zijn de supporters opportunistisch. “Alles kan, die Vogels kunnen toch niet voetballen, de Blauwe kunnen van iedereen winnen” zijn uitspraken die ik om me heen hoor vallen. De andere clichés zal ik u besparen.
De wedstrijd start en het begin is rustig. De fans van beide ploegen houden zich gedeisd en de wedstrijd is niet bepaald opwindend. Het eerste halfuur staat bol van de ballen breed en de fans beginnen langzaam te morren. Nadat het halfuur geslagen heeft, komt er zowaar pit in de wedstrijd. G.V.V.V. pakt in korte tijd meerdere gele kaarten en het publiek haakt hierop in. Ze worden luider en beginnen te zingen en schelden. Helaas resulteert dit voor de rust niet in doelpunten.
Rust
Ik bevind me in de kantine van IJsselmeervogels en spreek met de mensen om me heen. Zij vinden dat IJsselmeervogels tegenvalt en dat G.V.V.V. voornamelijk niet wil voetballen. Toch hebben ze er wel vertrouwen in dat de Veenendalers uiteindelijk opgerold kunnen worden. Ik besluit ondertussen om toch overstag te gaan en zo’n lekker bakje vis te halen. Wat denk je? Laatste bakje. Drie mensen achter mij druipen vervolgens af na het horen van dit nieuws.
“De vis is op in Spakenburg, hoe is dat nou mogelijk?”
Ik was zelf eigenlijk ook wel benieuwd. Hoe kan dat nou? Ze hadden niet verwacht dat er zoveel belangstelling zou zijn voor deze wedstrijd. Deze wedstrijd werd namelijk ingehaald vanwege het feit dat IJsselmeervogels eerder dit seizoen bekerverplichtingen had. Zij namen het toen op tegen Go Ahead Eagles (nederlaag IJsselmeervogels na strafschoppen).
De tweede helft staat op punt van beginnen en de supporters zingen hun spelers het veld op. G.V.V.V. komt goed uit de kleedkamer en creëert gelijk meer mogelijkheden dan voor de rust, helaas resulteert dit niet in doelpunten. In de 64e minuut krijgt G.V.V.V. uiteindelijk het deksel op de neus. Een lange bal wordt niet goed verdedigd en keeper Janssen komt te laat bij de bal. 1–0 IJsselmeervogels via El Azzouti. Deze klap komen de Blauwe niet meer te boven. In het restant van de wedstrijd komen ze niet meer dichtbij een doelpunt.
Tot overmaat van ramp incasseren de Veenendalers vlak voor tijd ook nog de 2–0 en de 3–0.
Eindsignaal. Waar het thuispubliek vrolijk het sportpark verlaat, druipt het uitpubliek af. Weer niet, “Stel nou eens is die andere spits op, de trainer moet eruit en ze lopen te weinig”, gonst van de tribune. Ik denk bij mezelf: het is maar een spelletje toch? Oh nee, voetbal is geen spelletje. Voetbal is anderhalf uur rijden voor een amateurwedstrijd. Dit doe je niet omdat het moet, maar omdat je het leuk vindt.
Door Joris Arnoldussen
