“Ik vind het fijn dat ik hier met de andere moeders echt een band op kan bouwen.”
Nijkerk- Op elke woensdag in de even weken is er in de bibliotheek het Mamacafé te vinden. Deze week staat er een speelgoed en kledingruilbeurs op het programma.
De ruilbeurs
Overal ligt speelgoed verspreid en er lopen al een paar peuters rond. Ze hobbelen achter elkaar aan en af en toe valt er eentje pardoes op zijn kont. Er is een kring van stoelen gemaakt en ouders kijken gemoedelijk naar hun kinderen. Dit is dus de kleding en speelgoed ruilbeurs. Achter de voorste stoelen staat een tafel met een heleboel kleren erop uitgesteld. Als ik dichterbij kom, zie ik dat dit toch wel echt kleine kleertjes zijn. Stapels van piepkleine shirts en broeken, jurken en tuinbroeken prijken op de tafel. Er is weinig speelgoed te zien, het zijn dus vooral de kleren die geruild zullen worden.
Ontstaan van het Mamacafé
Ik ga naast Meta Dekker, de organisator van dit evenement, zitten. Zij vertelt mij dat er onder de trap van de bibliotheek een speel-o-theek zit. Daar is eens in de 14 dagen een peuterochtend waar de peuters kunnen komen spelen. Daar kreeg een van de moeders het idee een project op te zetten dat voor moeders was en niet alleen voor de kinderen. Een project waar moeders andere moeders kunnen leren kennen en ervaringen uit kunnen wisselen.
Jacinta, een van de moeders op de beurs, vertelt dat ze via de speel-o-theek het Mamacafé heeft leren kennen. “Ik kom al bij het Mamacafé sinds ik 28 weken zwanger was. Ik vind het fijn dat ik hier met de andere moeders kan kletsen en echt een band met ze op kan bouwen. Af en toe komen er nieuwe moeders bij, maar de meeste blijven terugkomen, zo bouw je een vast groepje op. ”
Ondeugende jongen
Bijna niemand let nog op de tafel vol met kleren. Veel vrouwen kletsen met elkaar terwijl ze met een half oog op hun kind letten. De kinderen zijn vooral baby’s en peuters. Ze spelen met blokjes, auto’s en er is zelfs een speelgoed heftruck. Toch is er een ondeugend jongetje dat niet zo in het speelgoed geïnteresseerd is. Op zijn kleine beentjes rent hij de gang van de bibliotheek door en uiteindelijk door de schuifdeuren naar buiten. Hij is al een paar keer door zijn moeder naar binnen gedragen maar toch probeert hij het nog een keer. Hij vindt het buiten duidelijk veel interessanter en wil de buitenwereld verkennen.
De kledingruil
Rond het laatste halfuur loopt er af en toe een moeder naar de tafel vol kleren. Een van hen is Janinke Timmer. Ze doorzoekt de stapels van onder naar boven om te kijken of er wat leuks tussen zit. Verschillende dames voegen zich bij Janinke en een van hen komt terug met een tiental aan kleertjes in haar handen. “Kijk eens wat leuk,” lacht ze naar een andere moeder. Langzaam verdwijnen de stapels kleren van de tafel en belanden ze in tassen. Moeders maken zich klaar om weg te gaan. Eentje zet haar baby op tafel om zijn jasje aan te trekken. De organisatoren van de bibliotheek beginnen het speelgoed op te ruimen. Zo zit de ochtend er al weer op. Na de gezelligheid gaan alle moeders en kinderen weer naar huis met een tas vol nieuwe kleren dit keer. Het was een zeer geslaagde ochtend!
