‘Mijn oom heeft de Nashville verklaring getekend, maar ik ben wie ik ben’
Homoseksualiteit wordt nog altijd niet door iedereen geaccepteerd. Dat bleek maar weer toen Daan Leguijt (20) uit Nijkerk afgelopen week over straat fietste en nageschreeuwd werd door enkele jongens. Daan ligt er niet wakker van, maar leuk is het niet. ‘’Laat ze maar een beledigender scheldwoord bedenken.’’ Door ROBIN BAKKENES
Daan was 15 jaar toen hij uit de kast kwam. Toentertijd zat hij op een middelbare school in Barneveld. ‘’Ik merkte dat ik op jongens viel toen ik ongeveer veertien jaar was, en vertelde het voor het eerst aan wat vrienden toen ik vijftien was. Gelukkig reageerden zij heel goed, anders was ik misschien wel bang geworden voor andere reacties.’’ Integendeel. De reactie van zijn vrienden gaf hem moed om het aan zijn ouders te vertellen.
Bij Daan thuis werd hij met open armen ontvangen door zijn familie. ‘’Ik was heel bang voor de reactie van mijn ouders. Ik dacht dat ik het huis uitgegooid zou worden. Maar inmiddels wisten zo veel mensen het, dat ik bang was dat mijn ouders het via via te horen kregen. Dat gunde ik ze niet.’’ Daans vader accepteerde het meteen. Zijn moeder ook, maar zag wel moeilijkheden. Daan praat er luchtig over. ‘’Mijn moeder begon te huilen. Ze zei dat ik het nu heel erg moeilijk zou krijgen. Ik voel me nu eigenlijk beter.’’ Juist zijn ouders zijn, sinds Daan uit de kast gekomen is, zich gaan inzetten voor homoseksualiteit in de kerk. ‘’Zij gaan er met de kerkenraad over in gesprek. Zij weten zich nog geen raad met homoseksualiteit. Het wordt wel deels geaccepteerd, maar transseksualiteit nog helemaal niet.’’
‘Mijn moeder zei dat ik het moeilijk ging krijgen, maar het ging juist beter met me’
Sinds Daan uit de kast is gekomen heeft hij veel positieve, maar ook negatieve reacties gekregen. ‘’Van de week stopte er op straat een auto, opende zijn raam en schreeuwde ‘Hey homo!’ naar me. Ik vind het niet erg, maar vraag me wel af, hoe zien ze dat nou weer in het donker?’’ Toch blijft hij er bijzonder nonchalant over. ‘’Homoseksualiteit blijft een punt, maar dat hoeft helemaal niet. En wat het uitschelden betreft, scheld me voor iets uit wat mij wél
beledigt, homoseksualiteit is niet iets waar ik me voor schaam. Ik heb me ook afgesloten van alle kritiek op homoseksualiteit.’’ Helaas is Daan er ook een hechte vriendschap aan verloren. ‘’Ik speelde bij de toneelgroep van de school en daar was ik heel close met een medespeler. Toen ik haar vertelde over mijn geaardheid, vond ze dat heel erg. Ik wilde haar meenemen in hoe ik echt ben, maar haar strenggelovige ouders vonden dat helemaal niks, zei ze.’’
‘Ik wilde haar meenemen in hoe ik echt ben’
Daan is gelovig opgevoed, maar gaat sinds zijn 18e niet meer mee naar de kerk. ‘’Ik geloof gewoon niet. Als ik nog geloofde, had ik een andere kerk gezocht.’’ Daans oom is predikant. Op internet deed hij een schokkende ontdekking. ‘’Toen ik op internet las wie de Nashville verklaring (Verklaring tegen homoseksualiteit) allemaal ondertekend heeft, zag ik er een wel hele bekende naam staan. Het bleek mijn oom te zijn.’’ Daan ziet zijn oom nu anders. ‘’Dat gebeurt automatisch. Hij weet dat ik homoseksueel ben, net als twee andere jongens in de familie. Je weet dat je oom je eigenlijk niet accepteert, maar hij laat naar mij toe niks merken.’’
‘Je merkt dat je oom je eigenlijk niet accepteert’
