Op bezoek bij Veensche Boys: De ‘Blauwe Helden’ uit Nijkerkerveen
Het is Zaterdag 7 Maart. Veensche Boys speelt vandaag thuis tegen Fc Dinxperlo, op papier een makkelijke tegenstander voor de ploeg uit Nijkerkerveen. Vanuit een woonwijk zie je het sportcomplex opdoemen, een mooi uitzicht heb je op de sportvelden. Op het hek staat dat de ingang naar links is en je ziet mensen lopend en fietsend onderweg naar de hoofdingang. Het is precies half 3, de wedstrijd kan gaan beginnen!
Het zonnetje schijnt en het valt op dat er veel supporters aanwezig zijn. Zo zijn er oudere mensen die genieten van de wedstrijd, Tieners die meer aan het praten zijn dan kijken naar de wedstrijd en heb je kleinere kinderen die een trui dragen met de tekst ’Blauwe Helden, Superhelden’. Blauwe Helden is de bijnaam van de club en ook de naam van de supportersvereniging zo weet een supporter te vertellen.
Veensche Boys begint de wedstrijd goed, na 5 minuten kan er gejuicht worden. Topscoorder Nico van den Brom schiet de gegeven penalty binnen, 1–0.De sfeer op de tribune is redelijk rustig, mensen praten wat met elkaar en genieten van de wedstrijd en het zonnetje .Af en toe klinkt er wat geschreeuw om een kaart op de tribune. Veensche Boys krijgt kansen maar weet deze niet te scoren. De toeschouwers worden langzaam wat geïrriteerder. Dan een opmerkelijk moment in de wedstrijd: Fc Dinxperlo besluit na 33 minuten al te wisselen, gelach klinkt er vanaf de tribunes.
Rust
De rust breekt aan en een groep kinderen vraagt aan mij ’ga je mee voetballen?’ het aanbod wordt vriendelijk afgeslagen. Op naar de kantine om te zien hoe het daar is. Buiten bij de Donny van de Beek tribune staan wat mensen te roken. Via de tribune loop je zo de kantine binnen. Het is hier aardig druk en de mensen lijken elkaar allemaal te kennen. De club is namelijk niet al te groot en echt een gezelligheidsvereniging. Er hangt een goede drukke sfeer in de kantine en mensen genieten van een hapje of een drankje.
De tweede helft staat op het punt van beginnen, het is nog rustig op de tribune. De meeste mensen blijven nog even hangen in de kantine. Sommige zijn hier niet zozeer voor het voetbal maar meer om met bekenden te kletsen. Het mooie aan een club als Veensche Boys is dat het hier nog niet helemaal veranderd is in een soort betaald-voetbalclub. Zo kun je de trainers horen schreeuwen ’ Kom op Daniel’. Er komt ineens een bal het veld op bij een doeltrap wat tot hilariteit leidt onder de mensen. Ook hebben ze hier bijvoorbeeld geen bord om de wissels aan te geven. En dus roept de trainer als hij wilt wisselen precies zoals de meeste jeugdteams dat doen: ‘ Scheids scheids wisselen’
Verder gebeurt er op het veld in de 2e helft niet heel veel. Veensche Boys krijgt een grote kans om de wedstrijd te beslissen, maar in plaats van zelf te schieten legt de rechtsbuiten de bal af. Dit tot onbegrip leidt onder de toeschouwers. ‘Schiet dan zelf jongen, Ik telde hem al’ en meer van dat soort kreten worden er geroepen. In de 88e minuut valt dan eindelijk de 2–0, een zucht van opluchting klinkt vanaf de tribune, de zege is veilig gesteld.
Het voetbal was dan niet altijd even mooi, de mensen zijn in ieder geval erg aardig in Nijkerkerveen. Ze vinden het voetballen leuk maar minstens ook zo leuk om samen te komen.
