ProRide Sürüşünün Bir Özeti

Virtuous Rider ProRide (13–14 Temmuz 2024 / Fethiye)

• ProRide, sürüş erdemlerinin konuşulduğu ve sürücünün sürüş esnasında kendisiyle başbaşa kaldığı ve kendisini değerlendirdiği etkinliğin adıdır.

Farkındalık — Değerlendirme — Gelişim

Hafta sonu yapılan ProRide sürüşünün açılışında tüm sürücülere “Yarışa hoş geldiniz!” diye takıldım: “Yarışa hoş geldiniz!” Kimse hemen tepki vermedi ama birçok yüz endişeye kapıldı, kimse ‘Kiminle yarışıyoruz?’ veya ‘Yarışın kuralları nedir?’ veya ‘Ne kazanacağız?’ diye sormadı. İlk günün ortasında bu sorular su yüzüne çıkmaya başladı ve bazı pilotlar kelime seçimimi sorguladı. “Yarışmak güvensiz ve tehlikelidir, sürücüleri sınırlarının diğer tarafına doğru zorlar, sorumlu sürücüler, erdemli olanlar asla yarışmazlar.”

“Duruma göre değişir” — cevabını verdim- “Ve size iyi bir yarış dilerken kendinize karşı bir yarışı kastetmiştim: özensiz sürüşe, dikkat dağınıklığına, hatalara, farkındalık eksikliğine, zayıf becerilere karşı”. İşte 13 ve 14 Temmuz’da Fethiye’nin yükseklerindeki yeşil dağlarda yarıştığımız şey buydu. İlk kez ustalar ya da eğitmenler olmadan, uzmanlar ve raporlar olmadan, gözlemciler ve sınavlar olmadan, gözlemciler ve değerlendirmeler olmadan bir antrenman sürüşü. Kendine karşı bir yarış, kendini tanıma, değerlendirme ve geliştirme zamanı. Daha iyi bir benliğe doğru değişim için bir yarış.

Değişim iki günün temasıydı ve değişim ancak değişimin nedenlerini bilir ve aklımızda tutarsak mümkün olabilir. Düşündüğümüz ve yaptığımız her şeyde daha iyi olmak, hepimizin içinde var olan bir “emeldir”. Bu, bir bakıma, yaşama sebebimizdir.

Değişime direniyoruz ve sürüşe katılanların çoğunun bana yazdığı notlar “değişmemenin” ve herhangi bir değişim girişimini reddetmenin gerçek nedenlerini veriyor.

Kendimizi zaten bilgi ve davranışın zirvesinde görüyoruz, her şeyi biliyoruz. “Birileri değişmek zorunda” olduğu için değişmiyoruz, çünkü kim olduğumuzun ve ne yaptığımızın sorumluluğunu almıyoruz.

Soner Büyükkınacı’nın yazdığı gibi değişim hatalı olmayı kabul etmeyi gerektirir “Genellikle bir sorun olduğunda hep bir sorumlu ararız. “Diğer kişi” sorumludur, araç, lastikler, yol, şans… hatta Tanrı ama BEN değil… biz tüm suçlamaların dışındayızdır.”

Değişimle yüzleşirken erdemlerin önemini ve dürüst, alçakgönüllü ve gerçekçi bir öz-değerlendirme ihtiyacını keşfederiz.

Bu noktada çağın zihniyeti bize yardımcı olmuyor: çoğu zaman bir mem-kültürü (mem -İngilizce: meme, bir kültür içerisinde kişiden kişiye aktarılarak geçen fikir, davranış veya bilgi parçalarına denir) üzerinde hareket ediyoruz, gerçekliği peşin hükümler, önyargılar ve yaygın inançları taklit eden fikirler üzerinden değerlendiriyoruz. “Herkes böyle düşünüyor” ya da ‘’X’te, gazetede vardı’’ yargılama ve değerlendirme için sağlam dayanaklardır.

Motosiklete binerken ne yapılacağı ve nasıl yapılacağına dair peşin hükümlerle düşünmek kolaydır, nasıl yapacağıma dair önyargılar… Bu materyalist ve tüketim toplumunun gürültüsünden çıkmak, motor sürerken ve yaşarken kim olduğumuzu keşfetmenin yoludur. Eğer limitlerimizi bilmiyorsak, limitler dahilinde sürüş yapmak nasıl mümkün olabilir? Değiştirmek için bir nedenimiz yoksa limitleri artırmamız nasıl mümkün olabilir?

“Kişi neyi değiştireceğini görmezse, kendisinden değişmesini isteyen bir gerçeklik de görmez”

İlk ORPC ProRide nasıl geçti? Değerlendirme hala açık ve bu yazı bir sonuca ulaşılmasına katkıda bulunacaktır.

Mustafa Daşgın’ın yazdığı gibi “Katılımcılar açılış ve gün sonu konuşmalarında sürüşten daha aktifti” ve bu iyi bir nokta olabileceği gibi kötü bir nokta da olabilir. Sonuçta, ORPC sürüşü felsefi bir metin değil, bireyin daha iyi olma, en İyi olma arzusuna dayanan bir eğitim ve öğretim yöntemidir. Bu hedef, sürüş seanslarında bir yöntem gerektirir: grup seansının içeriğinde oldukça ilerlemiş olsak da, sele üzerindeki günleri değiştirmemiz ve geliştirmemiz gerekir: tekrarlayan güzergahlar (60 Km’lik parkur), yorumlanmış sürüşler, konfor dışı durumlar, erdemlerin faydalarını sürüşe çevirmek için yeterli değildir. Anlamsız bir sürüşe geri dönme veya “önümdeki kişilerin ne yaptığını” gözlemleme ve yorumlama riski büyüktür. Odaklanmayı artırabilecek, “dikkat dağınıklığını” önleyebilecek ve gösterişi ortadan kaldırabilecek “sele üzerinde” daha verimli araçlar sağlamak için yaratıcı bir şekilde çalışacağız.

Sürüşler arasındaki duraklamalar sırasında sessizliği kullanarak ne yapıldığı, iyi ve kötü yönleri, nelerin değişmesi gerektiği ve daha da önemlisi neden hata yapıldığı ve hangi erdemlerin uygulanmasının değişime katkıda bulunabileceği üzerine meditasyon yapılmalıdır. Grup oturumları için sabahları (birinci ve ikinci gün) yardımcılar tarafından önceden hazırlanmış iki açılış dersi ve her günün sonunda Soner Büyükkınacı tarafından önerilen Terapi yöntemine dayalı iki açık tartışma sürdürmeliyiz. Bu noktada, katılımı verimli kılmak için geniş bir alan ve rahatlatıcı bir anlayış sağlayabilecek “kolaylaştırıcılar” yetiştirmemiz gerekiyor.

Bir ORPC Sürüşü daha? Erdemli Sürücü akımı sadece sürücülerin dostluğu ile devam edecek ve genişleyecek, diğer sürücülerin de bu deneyimi disiplinli bir şekilde paylaşmalarına olanak sağlayacaktır. Proje üzerinde iki buçuk yıl çalıştıktan sonra, deneme amaçlı bir ProRide gerçekleştirebilecek üç kişiye sahibiz: bu sürüşle, deneyimi başarıyla tekrarlayabilecek diğer sürücülerle tanıştığımıza inanıyorum.

Bir ORPC Sürüşü daha? Sadece bazı sürücüler bayrağı devralır ve erdemler aracılığıyla mükemmellik arayışına devam eder.

YORUMLARINIZ SADECE KIYMETLİ OLMAKLA KALMAYIP AYNI ZAMANDA GEREKLİDİR.

DÜŞÜN. SÜR. DÜŞÜN