Op bezoek in Emilia

Vier maanden na de aardbevingen

Vier maanden later lijkt er niets veranderd. Wij hebben met z’n allen 12.000 kilo kaas gered en gaan verder met ons leven maar in Emilia staat de tijd nog steeds stil. Vorige week brachten we een bezoek aan de regio en de straten waren uitgestorven. Veel mensen hebben onderkomen gezocht bij vrienden en familie. Winkels zijn leeggehaald en gesloten, overal staan hekken en afzettingen, in afwachting van wat weet eigenlijk niemand. Dorpjes als Novi di Modena, Moglia, Cavezzo en Reggiolo, ooit bruisend van nijverheid, ambacht en trots, lijken nu wel spookdorpen.

Maar achter de hekken en afzetlinten schuilt de vastberadenheid om door te gaan. De productie van kaas, balsamico en worst gaat door. Ook andere middenstanders proberen weer de draad op te pakken. Een kledingwinkel voor kinderen in Novi geeft 80 procent korting op de gehele nieuwe wintercollectie om maar iets aan verkoop te hebben en de winkel niet te hoeven sluiten. Afgelopen zondag liepen we over een heel gezellige, grote rommelmarkt. ‘Doorgaan, dat is het enige dat we kunnen’, we hebben het veel gehoord. In de ogen en stemmen zit nog veel opgekropt verdriet en angst. Een mevrouw die haar baan verloor omdat het kantoor simpelweg niet meer bestaat, stond op deze rommelmarkt met een kraampje met linnengoed. Ze bleef maar praten over wat ze had meegemaakt, ze moest haar verhaal kwijt. Wij van Red Een Kaas zullen deze verhalen blijven delen. Aankomend weekend is het het grote pompoenenoogstfeest in de regio. Feest, gezelligheid en tegelijkertijd een moment om weer alle emoties te delen. Ook onze kaasboeren staan niet stil. Op een na. Het bedrijf van de jonge kaasmaker Andrea Grana die we in juni — samen met de NOS — spraken, is afgeschreven. We ontvingen ook het tragische nieuws dat een van de kaasredders die bij de tweede aardbeving werd bedolven is overleden. Caseificio Novese is niet meer, behalve dan een aantal geredde kazen dat bijna allemaal is verkocht. Wat overblijft is een bordje op de promotiestand van Parmigiano Reggiano, boven op een kaas door Andrea Grana zelf gered. In het dorpje Pegognaga, waar wij de kaas kochten, gaat de Latteria door met het maken van kaas. De loods staat er nog net zo bij als in juni, gestut met een grote stalen balk. Alleen is de loods nu helemaal leeg en worden de negentig kazen die elke dag worden geproduceerd elders opgeslagen, veilig ver weg in Parma. Het Consortium is nu begonnen met de Tweede Fase. Op 8 augustus is de laatste kaas gered en nu is de tijd aangebroken om de totale schade te inventariseren en de heropbouw van de kaasfabrieken te monitoren en te coördineren. In de maand oktober zal het Consortium een lijst presenteren met de aangekondigde werkzaamheden. Wij houden jullie natuurlijk op de hoogte. Ook zal er vanuit het hoofdkantoor in Reggio Emilia toezicht worden gehouden en waar nodig worden ingegrepen op wat in de vrije handel wordt verkocht als ‘aardbevingskaas’. Er bestaat geen merk als ‘aardbevingskaas’, wel een lijst met getroffen kaasboeren die te herkennen zijn aan hun ‘matricola’-nummer.

Een historisch concert, het Woodstock van Italië. Het benefietconcert “Italia loves Emilia” was zoals Jovanotti zong “het grootste spektakel sinds de Big Bang”. 150.831 mensen, ja ruim hondervijftigduizend mensen bezochten dit concert waar dertien van Italië’s grootste artiesten gezamenlijk en geheel belangenloos optraden. De acht grootste, commerciële radiostations namen flink wat FM-etherfrequenties over en zonden het concert integraal uit zodat heel het land kon meegenieten. Een commerciële tv-aanbieder bood het concert aan tegen pay-per-view van 10 euro, die ook geheel naar het fonds zullen gaan. Vanuit heel Italië waren mensen toegestroomd, bussen vol, dagen geslapen in een tent voor de ingang en ook stichting Red Een Kaas en Parmigiano Reggiano waren erbij. Alle opbrengsten van de tickets, alle officiële merchandise (er stonden maar liefst twintig kramen met t-shirts), echt alles maar dan ook alles gaat naar de basisscholen in het getroffen gebied. Er waren geen uitnodigingen, zelfs de tweehonderd mensen van de pers moesten een kaartje kopen. Alleen de 1680 van de bijna 3000 mensen die nog in tentenkampen slapen hadden gratis toegang tot het bijna 4,5 uur durende spektakel. Op dit moment is er met het concert 4,8 miljoen euro opgehaald en — zo zeggen de artiesten — “geen enkele euro zal verloren gaan”. Zucchero en zijn collega’s nemen deze belofte zeer serieus. Claudio Baglioni stelde zelfs voor dat de 150.000 aanwezigen wat hem betreft het nieuwe Italiaanse parlement mochten vormen. Ja, want de overheid, gehinderd door bureaucratie en belangen, heeft nog maar heel weinig van zich laten horen en of zien. Als je van Italiaanse kaas houdt dan hou je ook vast van Italiaanse muziek. Bekijk hier enkele clips. De liedjes kun je downloaden via iTunes.

Originally published on September 25, 2012.