Odalarımıza, yaşam alanlarımıza doğru renkleri seçmek için çok uğraşırız saatlerce kafa yorduğumuz olur çünkü aslında her rengin iç dünyamıza verdiği mesajlara ulaşmak isteriz.
Mesela hastaneler temizlik ferahlık ve hijyen hissi vermek için daha çok beyaza, hapishaneler saldırganlığı şiddet eğilimli duygularımızı azalttığına inanıldığı için pembeye yada açık maviye boyanır. Kökene baktığımızda hep iç dünyamızın beslenmeye aç olduğu duygular bulunmaktadır.
Renklere ve beraberinde duygulara atfedilen bu özellikler daha çok Batı Avrupa kültürüne aittir.
Peki renklerin sizcede gerçekten canlı davranışları üzerinde herhangi bir etkisi var mıdır?
Bu konudaki yapılan araştırmalar karmaşık ve bazen de çelişkili sonuçlar veriyor.
Üzerinde çok fazla çalışma yapılan kırmızı renk genellikle mavi ve yeşille kıyaslanıyor.
İleri sürülen tez ise şu: Yaptığınız herhangi bir işi belirli bir renk yada yoğun duygu ortamında yapıyorsanız zaman içerisinde o rengi belirli duygu veya belirli bir davranışla ilişkilendirmeye başlarsınız.
Örnek vermek gerekirse eğitim hayatınız boyunca öğretmenin kırmızı renkle yaptığı düzeltmeler sizin kırmızıyı her zaman tehlikeyle yada uyarı ihtar ilişkilendirmenize neden olacaktır.
Meyvelerin de özellikle zehirli olanlarının çoğunlukla kırmızı olması bu algıyı daha da güçlendirmektedir.
Bir diğeri renk ise mavi ; denizi seyre dalmakla duygulara geçmişe yolculukla ya da uçsuz bucaksız gökyüzüne bakmakla ilişkilendirildiği için daha sakin bir durumu çağrıştırır.
