Miserable know
The Smiths leren je een belangrijke les over stagebegeleiding
In de auto onderweg naar de lokale bouwmarkt luisterde ik naar de Smiths; ‘Heaven knows i’m miserable know’.
Voor de mensen die de band niet kennen:
Engeland
Working class
Sturm und drang
Eighties (1984 om precies te zijn)
Met diepgang.
Aanrader.
De zanger; Morrisey zingt met zijn herkenbare stem op getormenteerde toon:
“I was looking for a job, and then I found a job
And heaven knows I’m miserable now
In my life
Why do I give valuable time
To people who don’t care if I live or die?”
Stages
Studenten die een stage zoeken ervaren dit vaak; je steekt tijd en energie in een sollicitatie, je komt je best doen en eigenlijk bekruipt je al vrij snel het gevoel ‘deze mensen interesseren zich totaal niet voor mij’; ik ben handig voor de klusjes, ze maken zich druk over de vraag of ik al een beetje mee kan draaien, ik mag een paar opdrachten voor school doen maar niemand vraagt wat ik eigenlijk wil en hoe het met mij gaat’.
Waarom zou een stagiair haar kostbare tijd in jouw bedrijf steken, als ze het gevoel heeft dat het bedrijf totaal geen interesse heeft?
Ijzersterk imago bouwen?
Stel je zelf dan die vraag.
Wil je direct iets doen?
Is niet zo moeilijk.
Toon interesse in de stagiair; die aandacht, niet jouw vakkennis, is de sleutel naar een topervaring en een sterk imago.
