BijtellingsGekte
Nederlandse autofiscaliteit schiet haar doel voorbij
Hoe breng je het snelst een mentaliteitsverandering teweeg? Via de portemonnee natuurlijk. Dat hebben zowat alle West-Europese landen begrepen, zoals mag blijken uit de manier waarop ze hun “groene” autofiscaliteit hebben vormgegeven. De Nederlanders zijn daarin het verst doorgeschoten. Verbaast me niks. Onze noorderburen blijven trouw aan hun volksaard: zuinigheid troef en steevast (veel) beter willen doen dan het gemiddelde.
Voor alle duidelijkheid: ik heb niks tegen een groene autofiscaliteit. Maar dan wel op basis van de juiste cijfers en met de juiste argumenten.
Lease-rijders geviseerd
Niet helemaal onterecht natuurlijk. Werknemers die voor hun baas onderweg zijn malen verreweg de meeste kilometers af. Als overheid loont het dus de moeite om hen (of hun patroons) het eerst aan te pakken. Zeker ook omdat zij het zijn die het wagenpark het snelst vernieuwen. De gedroomde kans om de autovloot in sneltempo te vergroenen.
PHEVfff…
Wat was in het laatste trimester van 2013 de meest verkochte auto in Nederland? De Mitsubishi Outlander PHEV ofte Plugin Hybrid Electric Vehicule. De japanners wisten niet wat hun overkwam.
In theorie is deze uit de kluiten gewassen SUV (ondanks zijn 2-liter grote verbrandingsmotor op benzine en een leeggewicht dat tegen de 2 ton aanschurkt) verrassend zuinig. Het geheim? Een elektro-motor annex batterijpakket, samen goed voor… 35 hele kilometers, waarna de PHEV voor ettelijke uren aan de stekker moet.
Doe je dat niet, dan wordt de o zo groene PHEV opnieuw een conventionele SUV die er vrolijk meer dan 10 liter per 100 km doorjaagt. Het extra gewicht van het bovengenoemde batterijpakket wordt hier cash betaald.
Rijstijl
Zeg dus maar dag met het handje aan je milieudoelstellingen. Want welke lease-rijder rijdt nu 35 kilometer en kan het zich veroorloven zijn wagen een uurtje of 6 aan de stekker te hangen? Geen enkele!
Bovendien is — meer nog dan bij conventionele wagens op benzine of diesel- het praktijkverbruik sterk afhankelijk van de rijstijl van de bestuurder. Bovengenoemde 35 kilometer zuiver elektrische accesradius is alleen maar haalbaar in de meest ideale omstandigheden. En maak je geen illusies: met een gangetje of 140 over het linker baanvak denderen op weg naar de volgende meeting is niet de meest ideale manier om je rijbereik te maximaliseren. Noch met de PHEV, noch met de Nissan Leaf (elektrisch, 140 km), noch met de Renault Zoë (elektrisch, 120 km), noch met het duo Opel Amper/Chevrolet Volt (hybride, 60 km) of de Toyota Prius Plugin Hybride (hybride, 20 km) is zo een rijstijl aan te bevelen, trouwens.
Nee, de enige echt groene auto die ook echt tegemoetkomt aan de noden van de zakelijke rijder is deze:
Particulier
Je kan er niet omheen dat het lastenboek van hogergenoemde automobielen zo op het eerste gezicht een stuk beter aansluit bij het gemiddeld gebruikersprofiel van de particuliere automobilist. Hij maalt doorgaans minder kilometers en is ook sneller geneigd zijn wagen te gebruiken volgens de filosofie waarmee die wagens zijn ontworpen: rijden met de nodige omzichtigheid. Het gaat een pak makkelijker wanneer je je eigen spaarvarken hebt moeten stukslaan…
En precies daar ligt het kalf gebonden. Jan modaal moet over een goed gespekt spaarvarken beschikken eer hij zijn groene geweten überhaupt kan laten spreken. Want alle mogelijke belastingvoordelen ten spijt, vergt zo’n ecologisch verantwoorde auto een flinke investering…
