Aşkın Sustukları
Odanın içine sızan ışığa inanmıştık,
Yatakta veda ederken birbirimize…
Gözyaşlarım sindiremedi senin yokluğunu,
Midemde bir düğümle yaşadım…
Cesur olmayı öğretiyorsun yanımda olmayarak
Gündüz bir şey hissetmedim,
Gece uyumak istemedim…
Eli kanlı bir adamın gözyaşlarında mı hissedecektim yokluğunu?
Günden güne daha da acımasızlaşıyor zaman…
Yerdeki kan lekelerini temizlerken,
Aklıma geldin,
Hatırlattın bu sefer yalnız olduğumu…
Aşkın sustukları için mi biriktirdik bu kadar anıyı?
Mektuplarını okudum tekrar tekrar,
Her yara bir lütuf şimdi,
Çünkü senin parmak izlerin var…
Ama yüreğim dayanmadı saklamaya seni,
Kalamazdım daha fazla arafta,
Fazlası zehir demişler aşkın,
İçtik aynı zehri defalarca…
Aşk şiirin bahanesiymiş,
Benim için şiir senin bahanendi,
Sonsuzluğa uzanan her gecemde yazdım seni…
