Dalgaların Uğultusu
eski bir kitabım ben,
sapsarı sayfalarım,
yılların getirdiği,
hüzünlü anıların,
gizli bir buluşması.
paslanmış bir aynayım ben,
dönüp de bakmadığın,
bakıp da görmediğin,
o aynayım ben.
parçalara ayrılmış,
kırık bir camım ben,
bir kan gölünün,
masum zanlısıyım.
yanan bir mumum ben,
karanlıktaki bir gölge ve,
solgun bir ışık uğruna,
her bir şeyi yakarım ben.
akıcı olmayan cümlelerle,
boğuyorum ben seni,
tenini yakıyorum,
kalbini kanatıyorum,
seni sana senden,
daha farklı gösteriyorum,
ben seni şimdiki senden,
uzaklaştırıyorum.
hayır, anlamıyorsun beni,
izin ver anlatayım sana,
en iyi bildiğim bu hikayeyi,
yıllar önce kaybettik biz,
bize ait olan her şeyi.
dönüp baksana paslı aynaya,
eski bir anıyı anımsatmıyor mu sana?
oysaki sen,
geçmişindeki seni,
karşındaki beni,
görmüyorsun,
kör olmuş gözlerin,
hisleri artık anlamıyorsun,
inanıyorum ki anlayacaksın bir gün,
gözün gördüğü tek şeyin,
sadece güzellik olmadığını,
ama ben o gün gitmiş olacağım,
ve de ben o gün bitmiş olacağım.
kayıp bir denizin kayıp bir kıyısında,
maviliklere boyanacağım,
bu sefer,
durgun denizi dalgalara boğacağım,
ve ben orada can bulacağım,
bundan sonra dalgalar anlatır,
benim dinlenmeyen hikayemi,
bundan sonra dalgalar hatırlatır,
hakkımda unuttuğun her bir şeyi.
