Fransız Edebiyatı’nın En Önemli Yazarlarından Biri
Meri’nin Fransa Güncesi: Victor Hugo’nun Hayatı
Bir bakış bir aşığa neler neler anlatır
Bir bakış bir aşığı saatlerce ağlatır.
Victor Hugo, en büyük Fransız yazarlarından biri olarak kabul edilmekle beraber romantik akımın temsilcilerindendir. Hugo’nun Fransa’daki edebi ünü ilk olarak şiirlerinden sonra da romanlarından ve tiyatro oyunlarından gelir. Fransa dışında ise en çok Sefiller ve Notre Dame’ın Kamburu romanlarıyla tanınır. Siyaset ve politikayla içli dışlı olan Hugo gençliğinde şiddetli bir kral yanlısı olsa da, görüşü yıllar içinde değişir ve tutkulu bir cumhuriyet destekçisi olur.
Victor Hugo’nun kişisel hayatına bakacak olursak ailesinin üçüncü çocuğu olarak 1802 yılında dünyaya geldi. Çocukluğu siyasi bir karmaşanın olduğu zamanda geçti. Babası bir subay olduğu için sık sık taşındı, bu esnada çok fazla şey öğrendi. Annesi askeri hayatın getirdiği zorluklarda zayıf düştüğünde üç çocuğunu da alıp Paris’e yerleşti. Bu esnada Hugo’nun eğitimine ağırlık verdi. Dolayısıyla kariyerinin ilk dönemindeki şiir ve kurgu çalışmaları annesinin inancının ve krala bağlılığının yansımasıydı. Ama Fransa’da 1848 Devrimi’nin çektiği olaylar sırasında Katolik Kralcı yanlısı eğitime başkaldırıp Cumhuriyetçiliği ve özgür düşünceyi desteklemeye başladı.
Gençliğinde aşık oldu ve annesinden gizli çocukluk arkadaşı ile nişanlandı. Annesi ile arasındaki bağdan ötürü evlenmek için annesinin ölümünü bekledi ve 1822 yılında evlendi. Victor Hugo’nun ilk çocuğu Leopold 1823’te doğdu ama doğduktan kısa süre sonra öldü. Sonraki sene 1824’te kızı Léopoldine doğdu. Onu 1826’da doğan Charles, 1828’de doğan François-Victor ve 1830’da doğan Adèle takip etti.
Hugo’nun en sevdiği kızı olan Léopoldine, 19 yaşındayken öldü ve bu haberi Hugo oturduğu kafede okuduğu bir gazeteden öğrendi. Kızının ölümü onu oldukça harap etti ve bu konuda birçok şiir yazdı.
Hugo romantik şiirleriyle büyük bir başarı elde etti, bunun yanı sıra toplumsal eleştiri barındıran kurgusal romanları tüm Avrupa’da etkisini gösterdi. Notre Dame’ın Kamburu basıldığında büyük bir başarı elde etti ve kısa sürede diğer Avrupa dillerine çevrildi. Eserin en büyük etkilerinden biri, romanı okuyup Notre Dame’ı ziyarete gelenler için Notre Dame’ın restore edilmesi oldu. Daha sonra yazdığı ve en popüler kitabı olan Sefiller’in yazımı tam 17 yıl sürdü, buna rağmen oldukça sert eleştirilere maruz kaldı. Bu sert eleştiriler romanın çok iyi olduğu gerçeğini değiştirmedi, roman dünya çapında başarıya ulaştı ve zaman içinde birçok kere sinemaya, tiyatroya ve sahne gösterilerine uyarlandı.
Louis-Napolyon (III. Napolyon) 1851'de askerî darbe yapıp gücü ele geçirince anti-parlamenter bir anayasayı yürürlüğe koydu. Bunun üzerine Hugo da onu vatana ihanetle suçladı. Jersey’e sürgün edildi. Sürgündeyken III. Napolyon’a karşı Napoléon le Petit ve Histoire d’un crime adlı ünlü hicivlerini yayınladı. Hicivler Fransa’da yasaklandı ama buna rağmen etkileri büyük oldu. III. Napolyon 1859'da bütün siyasi sürgünler için genel af ilan etse de, Hugo hükûmete karşı eleştirilerinde daha yumuşak olmasına neden olacağını düşündüğü için dönmeyi reddetti. III. Napolyon düşüp Üçüncü Cumhuriyet ilan edildiğinde nihayet 1870'te vatanına döndü.
27 Haziran 1878'de hafif bir felç geçirdi. Victor Hugo 22 Mayıs 1885'te 83 yaşındayken zatürreden öldü. Hugo ölmeden önce arkasında son sözleri olarak yayınlanacak beş cümle bıraktı;
« Je donne cinquante mille francs aux pauvres. Je veux être enterré dans leur corbillard.Je refuse l’oraison de toutes les Eglises. Je demande une prière à toutes les âmes. Je crois en Dieu. »
(“Fakirlere 50.000 frank bırakıyorum. Mezarlığa onlara mahsus cenaze aracı ile nakledilmek istiyorum. Hiçbir kilisenin benim için ayin yapmasını istemiyorum. Bütün ruhlardan benim için dua etmelerini rica ediyorum. Tanrı’ya inanıyorum.”)
Editör: Berfin Yeşilyurt
