iyi ki var dediklerimize…

Gecenin en karanlığında ufkun solunda parlayan yıldızlar, göğün sağından gelen pembe gökyüzü içinde kaybolmuştu. Pespembe kirli bulutlar sanki hipnoz eder gibiydi, ama mutluluk veren cinsten değildi. Kasvet verici, yorucu bir gökyüzüydü.

Yüzler gülerken birdenbire somurtmak gerekiyormuşçasına güzel enerjiler yok olmuştu.
Dünya nereye doğru sürükleniyordu?
Hakim güç artık bu muydu?

Canları sıkılan ve içleri kararan insanlar bundan nasıl kurtulabiliriz diye düşünüyorlardı. Tam da o sırada sokaktan sesler geliyordu. Küçük bir kız, elinde sarı balonu babasına dünyayı soruyordu. Gördüğü her şeyi merak ediyor ve cevap arıyordu.

Bu saf sevgi, sokağa birden enerji vermişti. Kasvetli gökyüzü buna daha fazla dayanamayacaktı. Kirli pembe gökyüzü başına gelecekleri anlamışçasına dağılmaya başlamıştı bile.

Aldığı her cevaptan sonra babasına -iyi ki varsın diyordu. Babası da ona- iyi ki varsın deyip sarılıyordu.

Birine iyi ki varsın demek nereden gelir ya da ilk kim kime demiştir, kimin için kullanılır, söyleyen ve söyleten bunu hissederek mi söyler?

Bunlar bilinmezliğin ta kendisidir. Cevap ise hislerdedir.

Kelimeleri o kadar gelişi güzel kullanıyoruz ki artık ne anlama geldiklerini bile unuttuk. Doğum günlerinde klişedir ya birine iyi ki varsın demek.

Esas olan ise birine iyi ki varsın deniliyorsa; bu koşulsuz, kuralsız, karşılık beklemeden varlığın kabulü olmalıdır. Güzel olan da budur. Bazen tüm evren işbirliği yapar ya da yapmalı ki nice -iyi ki ler.. söylenebilsin.

Söylenebilsin ki gecenin bütün sessizliği arkada kalsın. Küçük kızın mutluluğuna ve gülücüklerine, kendini göstermeye çalışan yıldızların yeryüzüne vuran ışıkları da eşlik ediyordu. Bu bir umuttu ve umut her zaman vardı. Basit ama güçlü bir kasveti saf sevgi dağıtmıştı.

Peki ya dünyadaki diğer kötücül durumlar?

Küçük kızın buna da enerjisi vardı ve kararlıydı. Dünyanın her yerine bu mutluluğu götürmeye gücü ve amacı vardı. Sorduğu her soru yeni bir kapıyı daha açıyordu ve bu şekilde mutlu olup, etrafına da bütün iyilikleri topluyordu. Bunu gören herkes mutsuzluğu bir kenara bırakıp, andaydı ve değerli olan anı yaşayıp, bu küçük kıza iyi ki varsın demekti.

Küçük kızın bir sonraki macerasında ne yapacağını ise yol belirleyecekti…

Gözlerini açtığı o sabah…

Küçük kız maceralarına devam ederken, bize öğrettiği şey ise hayatlarımızı paylaştığımız herkese içten bir şekilde iyi ki varsın demekti. Bizi biz yapan, bize değer katan, bizden götüren, olduğumuz kişiye dönüşümde katkısı olan, dokunduğumuz herkes iyi ki var ve tabii nice iyi ki var olacaklara…

İyi ki.

Editör: Berfin Yeşilyurt