Kötü Güzel ve İyi Çirkin Karmaşası
Güzel neden güzel ve çirkin neden çirkin? İlahi bir karar mı var bunun arkasında? Yoksa tanrı güzellik göz etmez mi? O hâlde nedir bu güzel ve çirkin? İyi olanla kötü olanın farkı gibi mi? Bunu kendileri mi seçiyorlar? Bu ne saçmalık?
Dünyada güzel ve çirkin olan tek şey vardır: Mutlak ölüm. Doğum ve devamındaki hayat ancak birer hiçliktir. İçerisinde bulunan yalan, güzellikler ve sahte çirkinlikler de buna dahildir. Yaşamın güzel ve çirkin yanı onu sona erdirebilecek ve önleyemeyecek andır. O anın hayali de çirkindir çünkü yalandır.
Güzel? Çirkin? Ne?
Güzellik uygunluktur. Evet, kesinlikle. Uygun olan her şey güzeldir. Altın orana uygun yüzler, edebe adaba uygun hareketler, uygun bir kombin, etik düşünceler ve edebiyata uygun kelimeler. Topluma uygun insanlar! Kısaca güzellik uygunluktur, kabul edilendir ve istendir hatta bir ilerisi olması beklenendir. Bu da demektir ki görecelidir.
Çirkinlik yabancılıktır. Evet, tamamen. Yabancı olan her şey çirkindir hatta korkunçtur. Karanlıkların içerisinde göremediğimiz her şey yabancıdır çünkü bilinmezdir. O hâlde karanlık hem korkunçtur hem de çirkindir. Ama aslında karanlık çirkinin görülemediği yerdir. Böylece bir güzellik algısı vardır diyebiliriz ama aynı şekilde güzeli de göremediğimiz yerdir. Adil olduğunu düşünebilir miyiz? Elbette, hayır çünkü karanlıkta ancak karanlık görünür. Karanlığın güzellik anlayışı kendisidir. Çirkinlikten karanlığa atlamamdaki amaç nedir? Bilemiyorum. Çirkinlik uygunsuzluktur.
Portreler Güzeldir
Güzel olan portresi midir yoksa Dorian mıdır? İkisi de değildir çünkü ikisi aynı şeydir. Portre değişmez. Olması beklenen şeyler değişir. İnsanların üzerimizde bıraktığı etkiler değişir. Eylemler insanı değiştirir. Zaman bedeni çirkinleştirir. Çirkinleşmeyen beden eylemleri çirkinleştirir. Kimse sonsuza kadar iyi ve güzel kalamaz, bu yüzden en güzel şey ölümdür. Kişiyi sıfırlar. İnsanların, düşüncelerin ve geçmiş eylemlerin hiçbirinin önemi kalmaz. Çirkinlik ve güzellik yalanı geride kalır. Beklenen ve yapılanlar boşlukta kaybolur. En sonunda insan bedeni çürümenin güzelliğine kavuşur, porteler de değişmezliğe.
Çirkin Yaşamak
İnsanlar, Quasimodo’nun iyi birisi olduğunu bilir, çirkin olduğunu bildikleri gibi. Sahip olduğu çirkinliğin onu iyi biri olmaya zorladığını düşünmemek için hiçbir sebep göremiyorum. Çirkin bir portre saklanabilir ve güzel, çirkin yaşayabilir. Çirkin de güzel bir portre sahibi olsa onu insanların gözlerine sokup güzel yaşayabilir, ancak o güzel portre bambaşka biri olur, çirkin portredeki gibi. Ama çirkin portre gizlenir, görülmez. Güzel portre ise reddedilir, bir işe yaramaz. Bu durumda çirkin toplumun iyi diye adlandırdığı eylemler sergiler. Böylece çirkin, güzel bir portre çizmiş olur. Bu duruma güvenip ıssız bir sokakta sizi pamuk gibi kamburların karşılayacağını sanmayın. Sizi delik deşik edip cüzdanınızı almaya çalışabilirler.
Başlangıç
Hepsi ve her şey birer saçmalıktan ibaret. Güzel ve çirkin, iyi ve kötü… Algılar ve beklentiler… Hepsi ancak karanlıkta güzel.
Editör: Sıla Yazıcı
