Küçük Prens

“Bir dansçı iki kez ölür. İlki dans etmeyi bıraktığı zaman ve bu en acı verici olandır.”

Yıllar önce küçük bir çocuk varmış. Ailesi onu pek sevmez ve sürekli ona ceza verirmiş. Küçük prens yine de onları sever ve istedikleri gibi bir çocuk olmak için uğraşırmış.

Sonra kardeşi dünyaya gelmiş. Kardeşi dünyaya geldikten sonra ailesi kardeşini her şeyden üstün tutmuş, küçük prens bu duruma içerlese bile kardeşini çok seviyormuş.

Büyüdüklerinde dahi bu durum değişmemiş, ailesi kardeşini küçük prensten ayrı tutmaya devam etmiş. Küçük prens resim yapmak istemiş, özel resim dersi alan kardeşi olmuş. Piyano çalmak istemiş, ailesi karşı çıkmış. Bir gün küçük prens dans etmek istemiş, izin almak için gecelerce ağlamış…

Kabul etmişler ve küçük prens dans etmeye başlamış. Arkadaşları değişmiş, insanlarla olan ilişkisi değişmiş, ayrılıklar yaşamış ama her zaman dans etmiş.

İlk dansından beri son dansının hayalini kurmuş. Son dansım kiminle olursa onunla mutlu olurum, birbirimizi koşulsuz severiz diye düşünürmüş.

Bu sefer insanlarla dans etmeye başlamış. Birisiyle dans ederken ‘’Acaba bu benim son dansım mı?’’ diye düşünürmüş.

Hiçbiri son dansı olmamış, hepsiyle bir şekilde ayrılmış.

Birisiyle tanışmış. Onu o kadar çok seviyormuş ki. Onunla dans ettiklerinde küçük prens kendini bunun son dansı olduğuna inandırmış. Her şey güzel giderken aldatılmış ve tüm umutları bitmiş. Artık son dansını tek başına yapacağını düşünmeye başlamış.

Küçük prens tam şu an tüm kalbimle sevsem seni son dansında eşlik edebilir miyim sana? Kalbindeki yaraları sarabilir miyim?

Son kez dans et benimle, yorgunluktan bittiğimiz anda ruhlarımız kavuşsun.