Keşke

Hayatımda keşke dediğim bir sürü an oldu. Keşke oraya gitmeseydim, keşke o kitabı alsaydım, keşke o lafı söylemeseydim, keşke onlarla hiç arkadaş olmasaydım. Sonra fark ettim ki hatalı olsam da olmasam da tüm sorunu kendimde bulmuşum.

Çok yanlış insanlarla arkadaş olup hayatımı mahvettiğimde aptalsın dedim kendime defalarca, aptal ve acizsin. Bu doğruydu belki de. Sırf benimle uğraşmasınlar diye her dediklerini kabul ederdim. Yapmak istediklerimi değil de onların yapmamı istedikleri şeyi yapardım. Yoluma engel koymalarına bir şey demez gülüp geçerdim.

Ama Aaron hayatımdaki en büyük keşke sensin. Bu hayatta başıma gelen en güzel en eğlenceli şeydin. Keşke her şeyi açık açık söyleseydin bana. Sevmiyorsan sevmiyorum deseydin de bir seviyorum bir sevmiyorum diye bana acı vermeseydin.

Sana diyecek lafım yok. Beni kimsenin anlamadığı gibi sen de anlamadın. Ama keşke demekten kendimi alamıyorum. Keşke sana hiç güvenmeseymişim, keşke seni hiç sevmeseymişim, keşke seninle hiç tanışmasaydım.

Hayatımın son bir yılına baktığımda daha net anlıyorum bazı şeyleri. Ben seni tüm kalbimle severken sen benimle sadece vakit geçiriyormuşsun. Beni değil de seni güldürmemi, eğlendirmemi seviyormuşsun.

Ve işte ölüyorum sevgilim. Bunun için kimseyi suçlama. Çünkü ölümümdeki tek suçlu ben ve keşkelerim.

Editör: nur