21. yüzyılda bile devam eden cinsiyetçilik
Mutfakta Kadın Olmak!
Aşçılığın bir takım zorlukları
Tekrardan merhabalar arkadaşlar!
Aşçılık, zor mesleklerden bir tanesi. Yaralanma ihtimalinin fazla olduğu bir sektör. Ayrıca bu yaralanmalar ciddiyetine göre günlük yaşantınızı etkileyebilir veya size uzun soluklu bir tedavi süreci yaşatabilirler. En kötü ihtimalle bir uzvunuzu kullanamaz duruma gelebilirsiniz ve maalesef ölüme kadar giden durumlar da olabilir.
Fakat bugün sizlerle iş güvenliği hakkında konuşmayacağız. Bu ileride başka bir yazının konusu olabilir.
Bugün sizlerle mutfak sektöründe kadın olmanın zorluklarından bahsedeceğiz.
Restoran ve yemek endüstrisi birçok ülkede ,Türkiye de dâhil, erkek egemen bir çalışma ortamı olarak bilinir. Eğer kadın bir aşçıysanız başarılı olmak için oldukça zor bir alan olarak kabul edilir.
Hangi meslek alanında kadınlara ket vurulmuyor ki, değil mi?
Kadınların fizyolojik olarak erkeklere göre daha zayıf kas gücüne sahip olduğu aşikâr. Birçok insan da sırf bu küçük detay yüzünden aşçılığın erkek mesleği olduğunu düşünüyor fakat takdir edersiniz ki mutfakta sadece fiziksel güce bakılmıyor.
Tabii ki fiziksel olarak güçlü olmanız sizin yararınıza ama bu avantaj mutfakta tek başına size bir yarar sağlamaz.
İşinin ehli bir aşçının fiziksel olarak güçlü olması gerekiyor ancak onun yanı sıra zihinsel olarak güçlü ve kriz yönetiminde de iyi olmak zorunda.
Bunların dışında iyi bir aşçı olmak istiyorsanız üretken olmanız gerekiyor. Sürekli olarak gelişim isteyen bir meslek ve yerinizde sayarsanız yutulur gidersiniz. Bu üretkenlik durumunun da kadın veya erkek olmakla bir alakası olamaz, takdir ederseniz.
Kadın aşçılara ‘engel’ olan başka bir durum ise aile kurma istekleri.
Aşçılık beraberinde yalnızlığı da getiren bir meslek. Esnek çalışma saatleri ve stresli ortam ise bu yalnızlığın en büyük nedeni.
Aynı zamanda yoğun tempoda çalışırken gözüm insan görmek istemiyor doğrusu.
Birçok kadın aşçı aile kurmak istediği için genelde işine ara veriyor. Bunun nedeni ise iş-yaşam dengesi için zor bir alan olması.
Annelik süresince yaşanan problemler de var tabii.
Kadın aşçıysanız ve anneyseniz, hele ki çalışmak zorunda olan bir anneyseniz işiniz iki katı daha zor. Aslında bu her meslekteki kadın için oldukça zor bir durum. Gece vardiyasında çalışmak sıkıntı, hafta sonlarınız yok, bayram tatillerini unutun, sürekli mesai yapıyorsunuz ve aynı zamanda çocuk büyütüyorsunuz.
Bazı kadınlar aile ve işi bir arada yürütmeye çalışırken bazıları ise birinden birini seçiyor. Ben kariyerimi seçen kadınlardan olacağım sanırım.
Aşçılık veya gastronomi mezunuysanız bir nebze de olsa işler biraz daha kolaylaşıyor çünkü kendi iş yerinizi açabilme fırsatınız oluyor.
Tabii ki sadece aşçılık veya gastronomi mezunları restoran açacak diye bir kural yok. İş yeri açma belgesi; gastronomi alanı, aşçılık lisesi veya üniversitesi okuyanlar için daha ulaşılabilir bir belge.
Kendi iş yeriniz olacağı için tüm kuralları hâliyle siz koyacaksınız. Bu yüzden bazı cinsiyet ayrımcılıklarını önleyebilirsiniz. Yine de sıfıra indiremeyiz gibi. Kaçıncı yüzyılda olursak olalım muhakkak alttan alttan bu pozitif ayrımcılığı yapacak olacaktır.
Biraz da şu an çalıştığım otelden bahsedeyim.
Çoğunlukla kadın personelin çalıştığı bir iş yeri, mutfakta da sadece bir erkek personel var. Eskisi kadar cinsiyet ayrımı yapılmıyor tabii ki ama yine de iyi bir şey yaptıklarını veya iyi bir şey söylediklerini zannedip pozitif ayrımcılık yapmaları rahatsız edici.
Açık açık ayrımcılık yapanlarda var ama bunlardan bahsetmeyeceğim.
Daha önce başka bir yazımda da bahsetmiştim, o yoğunluk anındaki yaşadığımız stres bizi dinç tutuyor ve her seferinde iyi ki bu mesleği seçmişim diyorum. Zaman zaman isyan ediyoruz ama her meslekte olur böyle şeyler, değil mi?
Hayalim gemi aşçısı olmak. Bir gün olacağıma da inanıyorum, psikolojik olarak buna hazır olabilir miyim bilmiyorum çünkü her şey iki katı daha da zor olacak.
Fakat bu ışıltılı hayatı ben seçtim. Kararlarımın ve seçimlerimin her zaman arkasında duracağım.
Hayallerinizin peşinden gitmeniz dileğiyle, kendinize iyi bakın.
Editör: Sıla Yazıcı
