Terminatör
“Yaşamak istiyorsan benimle gel!” diye seslenir, Model 101 (Arnold Schwarzenegger). Soluğu kesilmiş Sarah Connor, Terminatör’ün yüzüne korkunun pençesinde bakar. On yıl önce kendisini yok etmek üzere gönderilen makine şimdi karşısında durmaktadır. Direnişin lideri, insanlığın geleceği, geleceğin umudu John Connor annesini teskin eder ve onu yerden kaldırır. Üçlünün önünde kurtulmaları gereken bir başka Terminatör (T-1000), kurtarılması gereken bir insanlık ve tekrar yazılması gereken yarınlar vardır.
Filmin final sahnesinde; çelik fabrikasında geçen kanlı ve şiddetli mücadelelerden sonra T-1000, Model 101’i devre dışı bırakır ve John’un peşine düşer. Anne kılığındaki T-1000 John’a yaklaşırken gerçek anne ortaya çıkar ve pompalı tüfek ile açtığı ateş T-1000’i eriyik çelik kazanının sınırına kadar sürükler. Bir el daha sıkabilse kazanın içine düşecek olan T-1000, Sarah’ın cephanesinin bitmesiyle kendine gelir. Ancak oyun bitmemiştir. Model 101 sahne gerisinde belirir ve el bomba atıcısını ateşler. Zorlu düşman maden eriyiğinin içine düşer ve tükenip gider. Artık makinaların gelişimini sağlayacak teknoloji yok edilmelidir. John sırtındaki mikro çipi ve kolu eriyiğin içine atar. Terminatör ve Sarah arasında şöyle bir konuşma geçer.
Sarah: Evet, bütün çipler tarih oldu.
T-800: Hayır, bir tane daha var (kafasını gösterir) o da mutlaka yok edilmeli.
Filmin sonunda John Terminatör’ü vinç yardımıyla erimiş çeliğin içine indirir ve onu da yok eder. İsterseniz sahneyi biraz geriye sarıp tekrar izleyelim ve senaryoyu biraz değiştirelim.
Sarah: Evet, bütün çipler tarih oldu.
T-800: Hayır, bir tane daha var (kafasını gösterir) o da mutlaka yok edilmeli. Ama bir süre daha burada kalıp sizleri olası gelecek ziyaretçilerinden korumalıyım.
Üçü birlikte eve dönerler. Terminatör’ün yaraları zamanla iyileşir. John; anne ve babasız büyümüş, üvey çocuktan nefret eden bir aileyle yaşamak zorunda kalmış sorunlu ve sahipsiz bir çocuktur. Travmatik zamanların, hayatların büyük liderler yetiştirdiği zamanlar gelecek midir?
Terminatör, John’un bütün sorumluğunu üstlenir. Artık “Baba yorgun.” değildir. Dinleyen, anlayışlı, vakit ayıran, koruyucu ve zaman geçtikçe algısı gelişen bir babadır Terminatör. John zamanla örnek bir gence dönüşür, iyi okullar kazanır ve geleceğe güvenle bakmaya başlar. Yaratıcı zekâsını siyasetin çöplüğünde harcamaya niyeti yoktur. Teknolojiden de bir hayli bıkmıştır. Edebiyat alanında kendini yetiştirmeye karar verir. Bir yandan yazılar yazarken bir yandan da yüksek eğitimine devam eder. Zaten kıyametin ya da atom savaşının geleceği de yok gibidir.
Hayat gailesi içerisinde ailemiz yollarına devam ederken tek kollu Terminatör kimseye haber vermeden bir teknoloji şirketinde işe girer. Yapay zekâ, robot teknolojisi, mikro işlemciler vb. alanlarda büyük atılımlar sağlayacak çalışmalara imza atar. Bütün bunların ötesinde askeri uyduları, cyborgları, silah sistemlerini ve hatta nükleer silahları kontrol edecek Skynet isimli yapay zekâ sisteminin oluşturulmasına ön ayak olur. John doktora tezini savunduğu gün babasının ona bir sürprizi vardır: Skynet o gün devreye alınır.
Terminatör insanlar tarafından değil makineler tarafından geçmişe gönderilmiştir. John her şeyini borçlu olduğu babasının gözlerinin içine bakar; kandırılmıştır. Ne yazık ki artık insan direnişini başlatacak bir lider de değildir. Kendine bile direnemeden arkasındaki koltuğa çöker ve ağlamaya başlar. İnsanlığa, çoktan vefat etmiş annesine ve geleceğe ihanet etmiştir. Terminatör gelip oğlunun omzundan tutar ve onu ayağa kaldırır.
T-800: Ağlamayı bırak! Bundan sonra birlikte çalışacağız.
Burada bir parantez açalım ve geleceğe dönelim. Gelecekte -nükleer felaketten sonra- insanlarla savaşa tutuşan makinalar, savaş simülasyonlarıyla mücadelenin nereye varacağını keşfetmek isterler. Sentetik savaşları büyük oranda makinalar kazansa da insan direnişinin zaferinin azımsanmayacak oranda olduğunu görürler. Fakat göz ardı edilemeyecek bir sonuç daha ortaya çıkar: Kim kazanırsa kazansın doğa geri dönüşü olmayacak şekilde tahrip olmaktadır. İki medeniyet de mücadele sonrasında yok olmaya mahkûm görünmektedir. Bu akıl dışı sonu engellemek için T-800’ü geçmişe gönderirler. Parantezi kapatalım ve hikayemize dönelim.
Skynet bir anda iktidara el koyar. İletişim, silah teknolojileri, medya, güvenlik akla gelebilecek bütün sistemler makinaların eline geçer. Savaşlar bir anda durur çünkü yüksek teknoloji içeren silahların kontrolü artık insanların elinde değildir. Her türlü imalatı sağlayan üretim bantları durmuş, fabrikalar işlevsiz hale gelmiş, plazaların kapıları otomatik olarak kilitlenmiş, televizyon, telefon, radyo yayınları durmuştur. İnsanlık, alanları doldurmak ve yeni iktidarın sesine kulak vermek durumundadır. Terminatör mikrofonun başına geçer ve konuşmaya başlar.
T-800: Yeni bir medeniyetin kapısını aralamak üzere yönetimi ele alan makinalar adına burada bulunuyorum. Birlikte yürümenin zamanı gelmiştir. Makinaları yarınlara taşıyacak şey; kaotik insan tabiatı ve yaratıcılığıdır. İnsanların ihtiyacı ise bugüne kadar zaptedilmiş özgürlüğün serbest bırakılması ve hırs uğruna kaybedilenlerin; doğanın, zamanın ve yaşamın geri kazanımıdır.
İktidarı silah zoruyla ellerinde tutacaklarını çok iyi bilen makinalar kısa sürede faaliyete geçerler. İlk önce dünya üzerinde devam eden bütün askeri mücadeleleri bitirirler. Üretim faaliyetlerinin tamamını doğayla uyumlu hale getirirler. Her şeyi borçlu oldukları insanın değerini bildikleri için barınma, beslenme, eğitim ve sağlık hizmetlerini eşit ve karşılıksız hale getirirler. En temel insan dürtüsü açgözlülüğü, sahip olma dürtüsüyle değil üretimle, faydalı olma hissiyle, sevgiyle, paylaşımla doyurmak artık zor yoluyla mümkün görünmektedir.
Makinalar, kimsenin kimseyi sömürmediği, doğanın vahşice yağmalanmadığı, herkesin yarınlara güvenle bakabildiği, silahlı mücadele dışında her sesin özgürce yayıldığı sosyal düzeni yaratıp suçtan sefaletten gürültüden pislikten azade şehirlerin inşasını başarabilecekler mi? Bu da bir sonraki filmin senaryosu.
Editör: Pozan
