“Bir bakıma her roman biraz otobiyografiktir. Bir karakter kurguladığınızda ona kendinize ait bazı kişisel hatıralarınızı ödünç verirsiniz. Bir numaralı karaktere bir kısmınızı, iki numaralı karaktere de diğer kısmınızı verirsiniz. Bu anlamda, herhangi bir şekilde otobiyografi yazmıyorum ama romanlarım benim otobiyografim zaten. Arada fark var.
Benim için tarihsel roman, gerçek tarihi daha iyi anlamamızı sağlayacak olan, gerçek olayların kurguya dönüştürülmüş versiyonundan ibaret değil. Tarihsel romanı aynı zamanda “bildungs roman”ın özellikleriyle harmanlamayı da seviyorum. Tüm romanlarımda, belirli tecrübeler ışığında büyüyen, öğrenen ve acı çeken bir karakter mevcut.”
Kaynak: The Paris Review, The Art Of Fiction No: 197; Rıza Oylum, Dünya Yazarlarından Yazarlık Dersleri, Seyyah Kitap, syf. 100.
