Benim Hikayem…
1967 yılında doğdum!
Hem de ne doğuş… inatla geldim dünyaya.Dünyaya geliş hikayemi daha önce çocukluğumu anlattığım yazımda sizlerle paylaşmıştım.Liseyi bitirdikten sonra nasıl olduğunu zaman zaman düşünüp bulamadığım bir şekilde aşık oldum ve Hukuk fakültesi okuma fikrini birden unutup evlenmeye karar verdim veriş o veriş tam 25 yıl oldu .Biri kumral diğeri esmer 2 erkek çocuk annesiyim, nasıl olur diyenler olabilir biri babaya diğeri anneye benziyorsa oluyor.
Yemek yapmaya orta okul yıllarımda başladım.Annem evden çıkınca bende mutfağı keşfetmek için gerekeni yapıyordum.İlk yaptığım pilav görmelere değerdi! amcamın kızı bizde kalıyordu annemler Ankaradaydı .Pilav birden köpürdü! acaba tuz yerine deterjan mı koymuştum,hayır ben pirinçleri yıkamamışım ama inatçı ve şımarık biriyimdir okumasam da Avukat kılıklı olduğumdan kuzenim bana itiraz edemedi ve yemek zorunda kaldı ama bugün ikimizde hayattayız.
İşte böyle başladı yemek maceram! ama yıllar geçtikçe çok keyif almaya ,yanlışları düzeltmeye ve hatta kendi tariflerimi üretmeye bile başladım ve bundan 5 yıl kadar önce blog yazarlığına başladım .İlk başlarda kimselerin benden haberi yoktu aslında ben bile kendimden habersizdim…Sonra gelen bir mesajla en iyi blog ödülünü hakettiğimizi öğrendim ve çok mutlu oldum.Artık işi daha ciddiye almam gerektiğini söylüyorlardı ama ben yaptığım işten öylesine mutluydum ki başka hiç birşey düşünemiyordum.Doğallıktan yana olduğumdan tarzımı hiç değiştirmedim ve 2. kez blog ödülü adım ,sanırım insanlar beni kendilerine yakın bulup sevmişlerdi ,belkide bloğumuzun adı ilginç gelmişti insanlara…
Fazlıkızı? = Soyadı kanunu kabul edilmeden önce ailemin kullandığı lakaptır FAZLI. Ailenin erkeklerine Fazlıoğlu,kadınlarına Fazlıkızı deniliyor,ben de bloğuma isim ararken mutfakla bağlantılı olan bir çok alternatifi gözden geçirdim ama birden aklıma şimdiye kadar hiç duyulmamış ve kullanılmamış olduğunu düşündüğüm Fazlıkızı ismini kullanmak geldi.Bence doğru karardı başka hiç bir isim beni bu kadar doğru tanıtamazdı ,çünkü ben annesi ve babası Fazlı olan birisiydim ve en doğru ismi bulmuştum.
Sevgili dostlar bu yolculuğa başlarken yanımda bu kadar kalabalık bir grubun olacağını bilemezdim elbette,ama şimdi sizlerin bana verdiği kuvvet ve destekle beraber kendime daha güvenli devam ediyorum yoluma .Bu yolda beni yalnız bırakmadığınız ve benden sıkılmadığınız sürece de her ne olursa olsun sizlerle beraber blog yazarlığına devam edeceğime emin olabilirsiniz.Hepinizi çok seviyorum…İyi ki varsınız…Teşekkürler.
Fazlıkızı (Yelda Arol Bedir)
