KIZ GİBİ DÖVÜŞ
Küçük bir kız çocuğunun kendi ayakları üstünde durmaya başlama hikayesi…
Sporla çok küçükken babamın futbol maçlarını izlemeye giderek tanıştım. Bir maç çıkışı babama ben de futbol oynamak istiyorum dedim fakat cevabı düşündüğüm gibi olmamıştı. Hem bize öğretilmiş kalıplar hem de önyargılar sebebiyle babam kızların futbolcu olamayacağını fakat istersem voleybol, yüzme gibi başka sporlar yapabileceğimden bahsetti. Çok üzülmüştüm ve kızların neden futbolcu olamayacağını çözememiştim.
Spora ilk başlama hikayem ise küçük yaşlarda çok popüler kulüplerden birinde voleybol oynayarak başladı. Tam da toplumumuzda kız çocuklarına verilen rollere uygun şekilde. Ülkemizde her işin her olayın cinsiyeti olduğu gibi sporların da cinsiyeti vardı ve bir kız çocuğu voleybol, Jimnastik, yüzme gibi ona ‘yakışan’ sporlar yapmalıydı. Çeşitli sebepler ile voleybolu bıraktığımda yeni bir spor arayışına girmiştim ve tam o dönemde kardeşimi de taekwondoya yazdıracaklardı. Taekwondo salonundan içeri girdiğimde o kadar heyecanlanmıştım ki biraz da antrenörümün desteği ile ben de kaydoldum. Fakat çevremdeki pek çok kişiden voleybolu bile bıraktın bunu da kesin bırakırsın, sana göre değil nasıl dövüşeceksin, vurdukları zaman ağlarsın gibi bu sporun bana göre olmadığı ile ilgili tepkiler alıyordum. Bu yorumlar beni zaman zaman çok üzse de bir süre sonra umursamamaya başladım.
Nasıl olsa kısa süre içerisinde bırakırsın yorumlarıyla başladığım bu sporda 10 yıl boyunca çeşitli şehirlerde bir çok müsabakaya katıldım ve çeşitli başarılar kazandım. Şimdi geri dönüp baktığımda her anımı büyük bir gururla hatırlıyorum. Belki futbolcu olamadım ama taekwondo altyapım sayesinde bir futbol okulunda ön ısınma eğitimi verdim. Pek çok başarının yanı sıra düştüğüm zamanlar oldu, pes ettiğim, canımın çok yandığı hatta ağladığım zamanlar da oldu. 10 yıl önce içindeki ufacık istekle korka korka başlayan o küçük kız çocuğu şu an kendi ayakları üstünde durabilen, kendine güvenen, ne istediğini bilen ve en önemlisi istediği zaman her şeyi başarabileceğine inanan güçlü bir kadın. 11 yaşındaki kendime tek söylemek istediğim şey ‘Sana sunulan kalıpların hiçbirine girmek zorunda değilsin’ olacaktır.
Yapmak istediklerimiz ile ilgili kendimizi hiçbir zaman sınırlandırmayalım. Daha özgür olduğumuz ve insanları seçtiği veya seçemediği durumlara göre sınıflandırmadığımız o güzel günlere kadar KIZ GİBİ DÖVÜŞELİM olur mu ? :)
Sevgiler,
Elif Aleyna Ebren
