Kalmadı hevesim.
On ikiden sonra birin gelmediği saatlerde
Mahkum kaldım bir günün gecesinde.
Soğuk bir nefes verdim tahta çakılı pencerelere
Buğulu bir camda bile bırakamadım izimi.
İnsanlar gülsün diye çalışırken
İçimdeki neşeli adamı yitirdim.
Karanlık geceler, buğulanmış bulutlar…
Ardımda bıraktığım bir kadın silüeti
Gölgesini kazıdığım beyaz duvarlar.
Bir saksının içinde çırpınan çiçeğim
Bilmez ki ona kavuşmak için toprağına döküleceğim.
Bir hasreti dindirmeye çalışırken
İçimdeki sevgi dolu adamı tükettim.
Sessizliğin içinde boğuluyorum bu dünyada
İçimde bir melekle şeytanın savaşında.
Bir damla su verene kanıyorum
Kanla içiyorum, kana kana.
Biliyorum yanacağım, yanacağım ama;
Cehennemi soğutmaya çalışırken
İçimdeki buz adamı erittim.
